Eilandhoppen in de Kvarnerbaai

Opatija: Oud-Oostenrijk-aan-Zee

De bora waait. Niet de donkere, die wolken en regen aansleept, maar de heldere, die de hemel schoonveegt. Op de viaducten tegen de flanken van de Dinarische Alpen mag ik slechts veertig per uur rijden. En me gelukkig prijzen dat de valwind niet op volle kracht blaast, want dan gaat de snelweg dicht. In de diepte glinstert de Adriatische Zee. Daar is het warm. Nazomer in oktober, nooit echt winter. ‘Wij gaan op vakantie met de Südbahn,’ pochten in het korset gesnoerde Weense dames rond 1890 tegen hun vriendinnen. Dat stond chic. De trein bracht hen van het Südbahnhof naar de mondaine winterkuuroorden van de Oostenrijkse Rivièra. Opatija was het Nice van Oostenrijk, dat toen tot aan de zee reikte. Wanneer ik er uit mijn auto stap, is de temperatuur van 9 naar 20 graden gestegen en de bora braaf in zijn schulp gekropen. Ik flaneer over de Frans Jozef-promenade, een twaalf kilometer lang kustpad uit 1911. De havenstad Rijeka gloeit in het laatste zonlicht, de eilanden van de Kvarnerbaai veranderen in silhouetten. Vanaf morgen ga ik ze verkennen, maar vanavond vertoef ik nog in Oud-Oostenrijk-aan-Zee. Ik wandel langs de roze Villa Angiolina en haar park, dat bulkt van de exotische planten, het gigantische Hotel Kvarner, dat in 1884 zijn eerste kuurgasten ontving, en de vijftiende-eeuwse Sint-Jakobskerk, die nog altijd niet begrijpt wat haar precies overkomen is. Trapjes met relingen dalen af in zee, voor wie tussen de rotsen wil baden. Dat mocht zelfs gemengd. Het waren durvers, die Oostenrijkers, ondanks hun suikertaarten, bakkebaarden en korsetten!

In stapschoenen naar het strand

Nabij Opatija neem ik de ferry naar Cres. Het autodek is slechts voor een vijfde gevuld, maar op de kleine bergweg op het eiland rijden we met zijn allen toch nog even bumper aan bumper. Weg kuurpaleizen en weelderige parken, hier is het landschap wild en ruig. Tussen muurtjes van droge stenen groeien olijfbomen, dennen en geurige kruiden. Het lamsvlees van Cres hoef je niet te marineren, het is van nature gekruid. Fijn voor de vale gieren die de karkassen opruimen. Of hebben die machtige beesten geen smaakpapillen? Antwoord in hun bezoekerscentrum in Beli, het oude heuveldorpje waar ze als filmsterren boven de rode daken zweven.

In Opatija kan je met Weense koffie en apfelstrudel over de wereld van gisteren mijmeren. (Probeer Café Wagner.) Op Cres pompt het klaterheldere licht je vol energie en ongeduld. Ik wil verse vis eten, geheime stranden ontdekken, eenzame paden volgen door het kreupelhout. Ik heb haast!

Foute aanpak. De slogan van het grootste eiland van Kroatië luidt ‘no stress on Cres.’ (Spreek uit: ‘tsres’). Dus nip ik in het haventje van Cres rustig van mijn wijntje terwijl de kokkin van restaurant Regata nog rustiger verse calamares en groenten grilt. Bootjes dobberen, golfjes glinsteren, gevels in pasteltinten verzachten het harde licht. Voorbij de stadspoort begint een doolhof van koele stegen. Alleen de klokkentoren krijgt altijd zon. Ik sjok wat rond en doe mijn eerste Kroatische eilandimpressies op. Daarvoor is Cres heel geschikt. Daarna rijd ik naar Lubenice, een adelaarsnest op een 378 meter hoge klif dat vroeger helemaal omwald was. Het dorpje heeft nog vijf bejaarde inwoners. Vanaf de parking daal je een uur af naar het beroemde kiezelstrand van Plava Grota. No stress betekent tijd maken. De stranden van Cres moet je verdienen. Geduldig, en in je beste stapschoenen.

Camping Kovacine: Hier staan zowel je camper als je strandstoel onder de olijfbomen. Een kwart van de 950 kampeerplaatsen is bestemd voor naturisten (met eigen FKK-strand ofwel naaktstrand). Premiumplaatsen aan zee, oudere en nieuwe stacaravans met airco te huur voor 2 tot 6 personen. Restaurants, duikcentrum, zwembad, kinderanimatie, kanoverhuur. Via de autovrije kustpromenade wandel je naar Cres. camp-kovacine.com

Griekse atleet met rode lippen

De ophaalbrug in Osor scheidt Losinj (‘losjin’) van Cres. Het lijkt of ik van het platteland oversteek naar de stad. Mali Losinj telt achtduizend inwoners en is omringd door vier- en vijfsterrenhotels. Rond Veli Losinj staan villa’s van Oostenrijkers en Italianen die in de negentiende eeuw gezonde zeelucht kwamen opsnuiven. Mali betekent klein en Veli groot, maar de geschiedenis heeft de rollen omgedraaid. Veli Losinj lijkt met zijn ranke klokkentoren zo hard op een Venetiaans eiland dat je het best eens uitvaart met het Blue World Institute. Om tuimelaars te spotten, en te checken of de kathedraal van San Marco niet om de hoek staat.

Op Losinj kan je aan cultuur doen. Proef huisbereide specialiteiten en ontdek de lokale plantenrijkdom in de Garden of Scents van Sandra Nicolich. ‘Ons klimaat is wonderlijk’, zegt ze. ‘Alles groeit hier, van cactus tot citroen en van lavendel tot agave.’ Ze heeft haar tuin aangelegd om de geuren op te roepen die in haar kleren hangen als ze wilde asperges heeft geplukt.

In Mali Losinj heb ik in een witte gesloten kamer een ontmoeting met een naakte man met rode lippen. Ik mag vijf minuten blijven. Een bewaker houdt me streng in de gaten. Of hoe het Museum van Apoxyomenos opbouwt naar een onwennig hoogtepunt. De bekroonde expo reconstrueert de weg die het oud-Griekse beeld aflegde van de zeebodem naar het museum. Ontdekking door een Belgische duiker, jarenlange restauratie, geschiedenis, uiteindelijk het beeld zelf. Een meesterwerk van het kaliber van de Venus van Milo, maar dan in brons, op de rode koperen lippen en tepels na. Een volmaakte, levensechte atleet volgens de idealen van de Griekse Oudheid.

Om de ferry naar Krk te nemen moet ik via het eiland Cres. Onderweg bezoek ik in Orlec eindelijk een Echt Wild Eilandstrand. Ik trek stapschoenen aan en een kwartier later sta ik in de baai van Mali Bok. De jugo, de zuidenwind, hitst de zee gevaarlijk op. Ik ga op de kiezels in de vloedlijn liggen. Wilde golven slaan over me heen, ik schuim als een bruistablet.

Route: Osor – Mali Losinj – Veli Losinj – Osor – Orlec – Mali Bok – ferry Merag-Valbiska

Camping Cikat: Professor Haracic liet de baai van Cikat een eeuw geleden herbebossen. Je geniet er van de gezonde geur en schaduw van zijn dennenbos, behalve op de premiumplaatsen aan het strand. Kinderen van 4 tot 12 kunnen zich uitleven in het aquapark en het kinderpretpark. Restaurants, winkels, workshops, animatie, kampeerhuisjes te huur. Wandel twee kilometer naar Mali Losinj of neem het campingtreintje. www.camp-cikat.com

Cocktails bij de Romeinen

Op Krk (‘Kurk’) knaagt de nabijheid van de hele wereld (luchthaven, brug naar het vasteland, veel toeristen) aan mijn eilandgevoel. Of verpest de natte, door iedereen gehate jugo mijn humeur? Met het versterkte stadje is niets mis. De stadspoorten, stegen en paleizen ademen meer geschiedenis dan ik rustig slenterend kan verwerken. Illyriërs, Romeinen, het adellijk geslacht Frankopan, Venetianen, Oostenrijkers, Italianen…: je struikelt hier sneller over oude heersers dan over de gepolijste straatstenen. De uitbaters van Volsonis begonnen te graven onder hun stadspaleis. Daardoor kan je er cocktails drinken in de Romeinse ondergrond en dineren bij een middeleeuwse stadswal.

Krk is niet alleen drk (pardon, druk) maar heeft ook een ruige, lege zuidpunt. Neem de kustweg naar Stara Baska en de dramatische baaien volgen elkaar op. Bij Zipline Edison kan je een natuurwandeling te land en in de lucht maken via acht ziplines of tokkelbanen. Het halve eiland, de Adriatische Zee en het Velebitgebergte op het vasteland liggen aan mijn voeten terwijl ik tegen hoge snelheid over de kale karstheuvels zoef. Pittig detail: je moet zelf afremmen. (Maar je begeleider leert je hoe dat moet.) De adrenaline wegspoelen kan daarna met een glas wijn in Vrbnik. In de beschutte haven weerspiegelt het beroemde wijndorp op de rots zich in het roerloze water. Op de rots leiden stille stegen naar restaurant Nada, waar je wijnen degusteert op een terras met een weids uitzicht over de Kvarnerbaai.

Route: Valbiska – Krk (stadje) – Treskavac (zipline Edison) – Vrbnik – Stara Baska – ferry Valbiska-Lopar

Krk Premium Camping Resort: Vijfsterrenvakantie op een ecologische familiecamping. De allermooiste premiumplaats kijkt zelfs uit op het oude stadje Krk (op 2 km). Wellness met infinitypool, waterpretpark voor kinderen, hangoutzone met videogames en beachparty’s voor tieners, verlichte tennisbanen, fietsverhuur… te veel faciliteiten om op te noemen. Textiel- en nudistenstrand. Wie niet met de camper komt, kan luxueuze campinghomes of safaritenten boeken. www.camping-adriatic.com

Heiligen, en een koning zonder kleren

Voor de Oostenrijkers in Opatija was gemengd zwemmen nog een noviteit. De Duitse toeristen op Rab lieten ook hun badpak thuis. De Britse koning Edward VIII gaf in 1936 het blote voorbeeld. Hij vroeg het eilandbestuur toestemming om te skinnydippen in de baai van Kandarola, samen met de Amerikaanse socialite Wallis Simpson, de Kim Kardashian van haar tijd. Vanaf de vier kerktorens van het stadje Rab kan je de baai en haar naaktstrand niet zien. Ze schuilt achter pijnbomen en steeneiken. Tot opluchting van de Kroatische kerk, die de Duitse naakte inval met lede ogen aanzag. Geef Rab maar zijn heiligen. De steenkapper Marin stichtte het dwergstaatje San Marino. Patroonheilige Sveti Kristofor wordt elk jaar van 25 tot 27 juli gevierd met grootse middeleeuwse feesten, waarbij de kruisboogschuttersgilde de hoofdrol opeist. En de amandeltaart van Rab heeft de vorm van de staf van de (uiteraard heiligverklaarde) paus die in de middeleeuwen op visite kwam.

Ik denk dat het leven goed is op Rab. In de stille hoofdstraat van het stadje vind je de openluchtbioscoop, de stille bibliotheektuin en het kunstenaarsatelier met zeezicht. Het zandstenen eiland Lopar is in de prehistorie aangemeerd bij het kalkstenen Rab. Alle baaien verbergen hier zandstranden die je vanaf het dorp Lopar bereikt via een grindweg. Ik parkeer de auto en daal af naar het betoverende Ciganka Plaza. De wind heeft zandloperachtige formaties gevormd op de oever. Infoborden van het Geopark Rab verklaren de geologische wonderen. Ik waad de zee in. Na honderd meter komt het water tot aan mijn heupen – zo traag loopt het strand af. Ik zie eilanden, kleintjes en grote, een eenzame vissersboot en de hoge, grijze wand van het Velebitgebergte, die vanavond, wanneer ik met tegenzin de ferry naar het vasteland neem, het maanlicht zal weerkaatsen als een bioscoopcanvas.

Route: Lopar – Rab – Rajska Plaza – Ciganka Plaza – ferry Misnjak – Stinica (vasteland)

San Marino Camping Resort: Dé troef van deze grote camping in Lopar is het beroemde, 1.500 meter lange Paradijsstrand (Rajska Plaza), dat alle voorzieningen heeft. Je kan ook wandelen of kajakken naar de wilde zandstranden in de naburige baaien. Wellness, duikschool, kajakverhuur, restaurants, strandbars, restaurants, winkels, speelruimtes en animatie voor 3- tot 7- en 7- tot 12-jarigen. www.camping-adriatic.com