Over de oude SGR de Kempen - van Hoogstraten naar Meersel-Dreef

De Kempen.
De stilte die daar over de velden hangt. De bossen die er oeroude verhalen kreunen.

De zompige Netevallei die Pallieter doet herleven.

De kaarsrechte zandweg en van de grensstreek waar je wandelt tussen de dromen van schapen.

De Kempen, zoveel kleine vreugden voor de wandelaar.

Als je deze oude SGR Kempen volgt, krijg je een prachtig zicht op de natuur en de cultuur van de Antwerpse Kempen. Je kan genieten van de bossen, heide, vennen, beekvalleien, kastelen, abdijen, molens en historische stadjes die deze streek rijk is. Je komt ook de grens met Nederland over en maakt zo kennis meet de Brabantse dorpen en landschappen.

Vandaag stappen we het traject van de kathedraal van de Kempen in Hoogstraten, dwars door de groene Markvallei naar Meersel-Dreef, het meest noordelijke punt van Vlaanderen, het Lourdes van de Noorderkempen, waar 'Kerk en Kroeg' het dorpsbeeld bepalen, een etappe van ongeveer 21 km.

De oevers van de Mark hebben heel wat bijzonder natuurschoon te bieden. Misschien is de Markvallei niet alleen de groenste, maar ook de meest kleurrijke omgeving van Hoogstraten. 

Vertrekken doen we aan de kerk van Hoogstraten
Het is vooral de trotse bakstenen toren die de 16de -eeuwse Sint-Catharinakerk zo apart maakt. Terwijl de meeste oude kerktorens zijn opgetrokken in zandsteen of andere natuursteen is de toren van Hoogstraten, die maar liefst 105 meter hoog is, zowat volledig in baksteen opgetrokken. Het is op 2 na de hoogste kerktoren van Vlaanderen. 

Wat verder passeren we de Laermolen. 
De geschiedenis van deze watermolen gaat terug tot minstens de 14de eeuw. In 1586 brandde hij af tijdens het geweld van de Tachtigjarige Oorlog. In 1640 werd het huidige molengebouw opgetrokken, hij was in gebruik als olieslagmolen, er werd olie uit koolzaad gehaald. In 1750 wordt ook op de linkeroever een molengebouw opgetrokken, het zal dienen om graan en schors te malen.

Niet veel later komen we aan de kapel OLV op den Akker. 
Deze bakstenen kapel werd opgericht in 1650 door pastoor Waltman van Dijck, broer van schilder Antoon van Dijck. Voordien stond er een kleinere kapel die zeer druk werd bezocht door bedevaarders die er OLV van Zeven Weeën kwamen aanroepen tegen koorts

We steken de grens over en lopen over de grond van Castelré
Castelré is geen enclave, er is immers nog een 'flessenhalsverbinding' met de rest van Nederland. Over de weg ligt Castelré wel meer dan 10 km verwijderd van het centrum van Baarle-Nassau. Geen verrassing dus dat kinderen uit Castelré in het Belgische Minderhout, Wortel of Hoogstraten naar school gaan. Ook de elektriciteit komt uit België.

Grenspaal 218 markeert sinds 1843 de staatsgrens tussen België en Nederland. Nr 1 staat bij Vaals (drielandenpunt), nr 369 staat aan de Noordzee. Na 170 jaren heeft elke paal zijn eigen geschiedenis en eigenaardigheden. Zo heeft nr 218, die we passeren langs de Mark, zijn dennenappeltje verloren dat normaal de paal aftopt.

Bij het naderen van ons eindpunt merken we één van de vele Grensgrillen.
Bij het vastleggen van de grens tussen Nederland en België in 1843 werd overeengekomen om de grenslijn niet dwars door huizen te trekken. In principe loopt die grens hier dwars door café Moskes. Het huis werd daarom toegewezen aan België en daarrond werden 3 tussenpalen geplaatst om de aldus gecreëerde grensuitsprong te markeren. Eigenlijk is dit strikt genomen niet het meest noordelijke punt van België. Daarvoor moet je over een paar honderd meter de grensweg naar rechts nemen tot bij een huis met grenspaal 219.

En zo komen we aan in Meersel-Dreef, het 'Lourdes van de Noorderkempen'. 
Het plaatsje ontstond rond de 1 km lange eikendreef die in 1689 werd aangelegd om de grens te verbinden met het kapucijnenklooster. Door de opkomst van het protestantisme in het Nederland van de 17de eeuw ontstond er een gestage stroom van Nederlanders die de grens overstaken om hier de katholieke godsdienst te belijden. 

Naast de kapel van de kapucijnen is ook een terras om even te bekomen.