Puur cultuur
Dansen, kijken naar kunst, naar muziek luisteren: staan ze ook ook in je top drie van dingen waar je gelukkig van wordt? Gert Corremans selecteerde voor jou alvast een mooie waaier aan culturele hoogstandjes.
Hoe wij naar onszelf kijken
7 februari tot 10 augustus
Hoe hebben kunstenaars uit Afrika en haar diaspora het dagelijks leven de voorbije honderd jaar afgebeeld? Het Zeitz Museum of Contemporary Art Africa in Kaapstad beantwoordde deze vraag met een grote expo, die vanaf 7 februari neerstrijkt bij Bozar. When we see us gidst je door de zwarte figuratieve schilderkunst van de jaren 1920 tot vandaag. De 150 werken van 120 kunstenaars zijn gegroepeerd volgens zes thema’s: het alledaagse, (feest)vreugde, rust, sensualiteit, spiritualiteit, en triomf en emancipatie. Zo krijg je een genuanceerd beeld van het zwarte leven en denken in al zijn facetten, zoals zwarte kunstenaars het zelf beleven en weergeven. De titel verwijst naar de Netflix-serie When They See Us van regisseur Ava DuVernay over de Central Park Five, vijf zwarte tieners die in 1989 onterecht veroordeeld werden voor verkrachting en jaren in de gevangenis zaten. Een New Yorkse vastgoedtycoon genaamd Donald Trump eiste toen zelfs de doodstraf in paginagrote krantenadvertenties.
When we see us, Bozar, Ravensteinstraat 23, Brussel, www.bozar.be
Museum voor dansmoves
20 februari tot 9 maart
Kunstencentrum STUK in Leuven lanceert Body of Work, een nieuw festival rond levend danserfgoed. Omdat je dans niet in het museum kan bewaren en bewegingen niet kan scheiden van de dansers, wekt het festival ieder jaar een iconische voorstelling weer tot leven. De eerste editie draait om Fase. Four Movements tot the Music of Steve Reich. Met deze voorstelling zette de 21-jarige Anne Teresa De Keersmaeker zich in 1981 meteen op de wereldkaart. STUK laat je deze klassieker op de meest uiteenlopende manieren beleven. Op het podium als klassieke avond- of namiddagvoorstelling, maar ook in een museumpresentatie, waarbij je de drie duetten en de solo afzonderlijk bezichtigt. Er staan ook workshops voor niet-dansers op het programma. Leer de eenvoudige bewegingen uit Fase aan met Rosas-danseres Fumiyo Ikeda en klap volgens fasepatronen met percussionist Ruben Orio. Omdat wandelen volgens De Keersmaeker de basis is van dansen, ben je op 22 februari uitgenodigd voor een Slow Walk: stap extreem traag, aan 300 meter per uur, door de stad.
Body of Work, Kunstencentrum STUK, Naamsestraat, Leuven, www.stuk.be
Wanhoop in de wellness
18 januari tot 20 april
De titel Jacuzzi of Despair geeft het al weg: de eerste grote solo-expo van Sharon Van Overmeiren in De Warande wordt allesbehalve klassiek. De Antwerpse kunstenaar creëert een eigenzinnig parcours dat je meeneemt op een initiatiereis over leven, dood en hergeboorte. In haar sculpturen verwerkt ze decoratieve elementen uit verschillende beschavingen en tijdperken, van Azteekse symbolen tot Indonesische ornamenten, van middeleeuwse juweelkunst tot hedendaagse logo’s of animatiefiguren. Welke archetypische vormen keren altijd terug, welke beelden en objecten hebben fetisjwaarde? Verwacht een bonte trip langs kerkhoven voor mens én dier, casino’s, shoppingmalls en museumshops.
Sharon Van Overmeiren. Jacuzzi of Despair, De Warande, Turnhout, www.warande.be
Luister naar de duisternis
13 tot 16 februari
InPRIMETIME, het voorjaarsfestival van AMUZ, staat dit jaar in het teken van de piano-nocturne. Specialist Bart van Oort stelde een programma samen dat je laat luisteren naar de magie van de nacht. Niemand heeft de uren tussen deemstering en dageraad virtuozer verklankt dan Frédéric Chopin. Maar de eerste componist die zijn lyrische pianominiaturen ‘nocturnes’ doopte, was John Field. Chopin had niets dan lof voor de Ierse pionier.
De nocturne is volgens Chopin een lied zonder woorden, dat persoonlijke en diepe emoties uitdrukt. Op InPRIMETIME nemen zeven toppianisten je op reis door de nacht, onder wie Bart van Oort zelf, Jan Michiels, Olga Pashchenko en Abdel Rahman El Bacha. Van Chopin komen de integrale nocturnes aan bod. Ook Field verdient zijn plek, naast Barber, Sibelius en opvallend veel romantische Russen, zoals Tsjaikovski en Rachmaninov.
Pianonocturnes inPRIMETIME, 13 tot 16 februari, AMUZ, Antwerpen
Stad onder de sterren
30 januari tot 2 februari, 6 tot 9 februari
Mons en Lumières, het grootste lichtfestival in Wallonië, keert meteen terug voor een tweede editie. Net als vorig jaar kan je twee weekends langs hedendaagse lichtkunst wandelen in de historische binnenstad. Langs het 3 km lang parcours zetten twintig lichtinstallaties een poëtische dialoog tussen aarde en hemel op. Zie je de sterrenhemel in de stad? Merk je dieren en planten nog op? Hoe is je relatie met hemel en aarde, natuur en heelal, in een stedelijke omgeving? De Japanse kunstenaar Tadashi Kawamata is de eregast. Hij bouwt monumentale installaties van gerecycleerde materialen, waarin je kan schuilen voor de moderne wereld en je band met de natuur herstellen. Speciaal voor Mons en Lumières integreert hij licht in zijn kunstwerken.
Mons en Lumières, historisch centrum Mons, vanaf 19 uur tot middernacht, www.monsenlumieres.be
3 x nieuw in de musea
Wegvliegen met Panamarenko
‘Spel is de hoogste vorm van onderzoek’, zei Albert Einstein, en die quote is Panamarenko op het lijf geschreven. Voor de 85ste verjaardag van de overleden kunstenaar toont het prentenkabinet van het KMSKA zijn meest speelse objecten en werken op papier. In het parallel universum dat hij creëerde, versmolten de wetten van de wetenschap met de spelregels van de poëzie. Met zijn magische machines kon je wegvliegen of -varen uit de strenge realiteit.
Panamarenko. Oneindige verbeelding, 1 februari tot 4 mei, KMSKA, Leopold de Waelplaats 1, Antwerpen, www.kmska.be
Aardrijkskunde anders bekeken
Wie tekende wereldkaarten, trok landsgrenzen, plande steden, ontwierp gebouwen? Op de expo The last place they thought of reiken elf zwarte vrouwelijke of non-binaire kunstenaars een nieuw perspectief aan. Hun installaties, video’s, foto’s en grafisch werk focussen niet op het afbakenen van land of territorium, maar op individuen, relaties en ontmoetingen, en op verhalen die meestal in de marge blijven.
The last place they thought of, tot 2 maart, Kunsthal Mechelen (De Garage), Mechelen, www.mechelen.be/kunsthal
Vlaams Atlantis
Duizend jaar geleden lag het schorreneiland Testerep voor onze kust. Het strekte zich uit van Westende naar Oostende, met Middelkerke in het midden. De Sint-Vincentiusvloed van 1394 deed het eiland in de golven verdwijnen. Oostende verhuisde naar een veiligere plek, maar acht jaar geleden herontdekten onderzoekers van de Universiteit Gent de locatie van de oude stad. Duik in de kustgeschiedenis op de nieuwe expo Testerep en maak kennis met de bewoners van het Vlaamse Atlantis.
Testerep en het verzonken Oostende, tot 20 april, Venetiaanse Gaanderijen, Oostende, www.visitoostende.be
deel Artikel
