Langs meibomen en middeleeuwers

Hoe gemakkelijk het fietsen gaat, merken we meteen in de namiddag, tijdens een kennismakingstocht. We trekken door de regio Niederrhein, langs de rivier de Niers, tussen mooie boerderijen, uitgestrekte akkers en talloze plantenkwekerijen met keurige rijen van duizenden gele, paarse en groene potjes die straks te koop zijn in tuincentra. Boerenzwaluwen zwiepen over de velden en rusten uit op de elektriciteitsdraden. Al fietsend ruiken we de boerenbuitenlucht: de seringen, de vers omgewoelde aarde maar ook de koeienmest. Als we even halt houden langs een berm vol witte schermbloemigen lijkt die te zoemen, zoveel insecten zwermen er rond de bloemen.

In het landschap ontdekken we her en der meibomen: lange palen omwikkeld met slingers, met daarbovenop een lange tak met blaadjes en een hoepel met wapperende linten. In rood-wit, in pasteltinten of felgekleurd, klein of groot, bij een Mariabeeldje in het midden van de velden of reuzengroot op een marktplein... de meibomen zijn er in alle variaties, opgericht naar een eeuwenoude traditie.

Uiteraard nemen we onderweg de tijd voor gezellige pauzes. In het mooie stadje Weeze blazen we uit op het terras van Biergarten Kevin’s Pub. Die is precies wat je van een Duitse biergarten verwacht: stoeltjes onder grote parasols, witte zaadblaadjes van de grote lindeboom die naar beneden dwarrelen, bloembakken vol kleurige zomerbloemen en een grote pint Erdinger-bier voor je neus. De biergarten heeft ook een Engelse twist, in de vorm van een knalrode Londense telefooncel. Op een boogscheut van de biergarten ligt de rivier de Niers. Rubberbootjes en kano's varen er af en aan. Blijkbaar kan er in Kevin’s Pub ook overnacht worden. Groepen jongeren mogen er zelfs slapen in een hooihotel, met hun slaapzak letterlijk in het hooi.

Duizenden kaarsjes in Kevelaer

We eindigen de fietstocht in het centrum van Kevelaer. We stallen onze fietsen op een mooie binnenkoer, met klimrozen en zonnige bankjes. Heerlijk om hier even uit te blazen, zo rustig! Enkele meters verderop is het al wat drukker, want het schilderachtige Kevelaer blijkt een drukbezocht bedevaartsoord, te vergelijken met Scherpenheuvel. Op de bankjes onder bomen op het marktplein wordt er prevelend gebeden voor het zeshoekige kapelletje. Wat verderop staat de grotere Kaarsenkapel, met zijn zwartgeblakerde buitenmuren. Jong en oud, koppeltjes, gezinnen ... iedereen heeft wel een reden om er een kaarsje te komen branden. De honderden vlammetjes ogen sprookjesachtig.

Het stadje lokt elk jaar één miljoen bezoekers. Het marktplein is dan ook omringd door aandoenlijke, nostalgische souvenirboetiekjes met heiligenbeelden, kruisjes, priestergewaden, paternosters, bijbels, rekken vol engelenhoofdjes en wanden vol iconen. Sommige winkeltjes hebben peperkoek en kleurig versierde Mariahartjes in hun etalage.

Toevallig is het ook kermis in het centrum van de stad. Maar van die drukte is weinig te merken als we dwars door het groene kerkhof terug naar het hotel fietsen. We parkeren onze fietsen in de zuilengalerij van de binnentuin, waar de bloeiende seringenstruikjes lekker zoet geuren. We mogen meteen aanschuiven aan tafel voor een deugddoend buffet met klassieke gerechten.

De volgende dag fietsen we door het mooie natuurgebied Looierheide en het stadje Walbeck naar het Nationaal Park De Maasduinen. Dit 4.500 hectare grote natuurgebied wordt gevormd door de langste rivierduinengordel van Nederland op de grens met Duitsland, met meren, bossen, heide en vennen zover het oog reikt, van Arcen tot Gennep. Kenmerkend zijn de duinen van de Maas, die ook wel eens paraboolduinen worden genoemd omdat ze een hoefijzervorm hebben.

Het gebied is de thuis van heel wat bijzondere planten en dieren. We leren er alles over in het bezoekerscentrum De Maasduinen met Bosbrasserie In De Sluis. Wat een unieke ligging! Het duurzaam opgetrokken gebouw hangt - zoals de naam al zegt - letterlijk in een oude sluisbak, boven een sluis die het Reindersmeer verbindt met het Leukermeer. Vanop het prachtige terras hebben we een uniek uitzicht op het water, met daarrond de dennenbossen. In de verte zien we een hoge uitkijktoren en een wandelbrug. Het wandelpad gaat helemaal rond het water. Vanuit de vogelkijkhut op een heuvel kan je de vogels ongemerkt bewonderen. Twee ooievaars vliegen over de plassen op zoek naar voedsel. Aalscholvers laten hun veren drogen. En met wat geluk zie je er een oeverzwaluw of ijsvogel over het water scheren.

Op de kaart van de brasserie staan pannenkoeken in alle smaken, maar ook 'broodjes gezond' of 'verse slaatjes'. Alles geserveerd met de bekende Limburgse hartelijkheid. Voor we vertrekken, koop ik in het bezoekerscentrum nog wat lekkere streeksouvenirs zoals bosbessenconfituur, bosbessensaus en thee uit Arcen. Ik loop nog even langs de kleine, leuke expo met dierenweetjes. Zelfs op het toilet hangen boeiende weetjes over mens en dier. Wist je dat de mens per dag 270.000 bomen gebruikt voor toiletpapier?

Het hoogtepunt van dag drie is het historische stadje Xanten aan de Rijn, ooit een legerplaats van het Romeinse legioen. Ook de weg ernaartoe bestempelen we als een topper: in het bosgebied Hochwald is het heerlijk fietsen.

Hier ontdekken we nog maar eens het voordeel van fietsen in groep. De fiets met de stoerste banden heeft prijs: een dikke doorn doorboort buiten- en binnenwand. Direct staan vijf paar helpende handen klaar. Hoe pompen we die binnenband met dat rare ventiel op? Hoe halen we die doorn uit de band? Hupsakee. Iemand komt met de gepaste pomp aandraven, een andere fietscollega reikt een pincet aan. Samen geraken we er.

Ondertussen doen de leukste verhalen over bandenpech de ronde. Dat zijn precies de voordelen van reizen in groep. Iedereen helpt iedereen: een losgekomen kabeltje wegknippen, een batterij van een elektrische fiets weer aan de praat krijgen, een elastiek voor de bagagedrager uitlenen... En ondertussen worden tips uitgewisseld: over een dun mutsje om te dragen onder je fietshelm tegen insectenbeten, over speciale fietsmerken of over handige fietstassen. Maar het grootste voordeel van fietsen in groep? Je hoeft alleen maar te volgen en te genieten. De gids wijst de weg.

Voor we het goed en wel weten, bereiken we al het rustige stadje Xanten. Op het mooie marktplaatsje prijzen marktkramers hun waren aan. De meiboom wappert kleurig in de wind. De Sint-Viktordom torent er bovenuit. De tientallen rijwielen op het plein bewijzen dat Xanten een populaire bestemming is bij fietsers. We planten ons op een terrasje voor één van de vele restaurantjes en kijken om ons heen, naar de mooie mix van lage huisjes, sommige in pasteltinten, andere in bakstenen hoevestijl.

In het historische decor vallen de middeleeuws uitgedoste wandelaars in eerste instantie niet op. Tot het er zóveel zijn, en zelfs met primitieve bolderkar vol middeleeuws verklede kinderen. We informeren bij een middeleeuwer, en die blijkt op weg naar een re-enactmentfestival aan de rand van het stadje. Een heel middeleeuws tentenkamp werd er voor het weekend opgetrokken, compleet met smidse, een piste voor steekspeltornooien en kraampjes vol middeleeuwse kleding.

We fietsen een toertje rond de stad: langs het festival, voorbij de dubbele torens van de stadspoort, de molen en ook het LVR-Archeologisch Park Xanten, het grootste archeologisch openluchtmuseum van Duitsland. In deze topattractie duik je in de geschiedenis van de voormalige Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana. Maar dat doen we vandaag niet. We fietsen weer door het mooie zomerse landschap naar huis. Om ons te verheugen op het laatste fietstochtje op dag vier: een afscheidsrondje langs het riviertje de Niers naar Geldern en het dorp Twisteden. Met bijna 200 kilometer in de benen nemen we afscheid van de fietsbende. Of hoe mooi een Hemelvaartweekend kan zijn!