Luxe in een aanhangwagen

Bij GlampingKit kan je complete kits voor glamping huren – glamoureus kamperen. De verhuurders van de kampeerkits zijn ervan overtuigd dat een geslaagde kampeervakantie enkel mogelijk is met de juiste uitrusting. Maar zo’n topuitrusting kost natuurlijk veel geld, en vormt voor beginnende of   sporadische kampeerders een serieuze investering. GlampingKit helpt je graag met complete kits, alle luxe die je maar wenst in een aanhangwagen. Je hoeft zelf dus geen duur materiaal aan te kopen én je hoeft het ook niet zelf te stockeren. Praktisch!

40 haringen in de grond

Tijd om onze luxe kampeerplek op te zetten. Uit ons scoutsverleden weten we dat een tent opzetten een kwestie van vlot samenwerken is. Om discussies te vermijden, kijken we samen naar het handige ‘How to’-filmpje op de website van GlampingKit. Het blijkt een fluitje van een cent: paal in het midden, paal aan de voordeur en 40 haringen in de grond duwen. De ruime tent, die plaats biedt aan vijf personen, staat in amper een kwartier op. Astor en Kiki zijn de eersten om hun nieuwe balzaal in te wijden.

We buigen ons over de aanhangwagen. Sandra haalt er de zelfvullende matrassen en isolerende, grijze tentdekens uit. De voortent leggen we opzij. Die is handig om onder te koken bij minder goed weer, maar daar hebben we dit weekend geen last van. In Vlakbijegem schijnt de zon altijd. We halen ook stoelen, plooikastjes en twee koeienvachten uit de aanhangwagen om de tent op te vrolijken. De loungestoel en kaarsjes zijn voor later, net als de bijl en het was- en kookgerief. De GlampingKit bevat echt alles voor een luxueuze kampeertrip zonder zorgen in the middle of nowhere. ‘Blijven we hier een hele week?’, vraagt Astor met ogen vol verwachting.

Chillen aan het kampvuur

We beloven hem dat we na dit weekend meer gaan kamperen. Eerst de nacht afwachten. Onze kinderen zijn kampioen, recordhouders zelfs, in de discipline ‘Nee, ik wil niet gaan slapen!’. Ook ’s nachts proberen ze ons meestal beurtelings een slaapstoornis aan te praten.

Na het vieruurtje zoeken we een speelpleintje op aan de rand van een bos. Hen eens goed laten ravotten werkt altijd om ze althans de eerste uren van de nacht zoet te houden.

Terug op onze kampplaats vraagt Astor tot onze verbazing of hij naar bed mag. Het is amper 18 uur en het kind laat zich, onder de warme slaapzak van GlampingKit en enkele extra dekens, zachtjes wegglijden naar dromenland.

Kiki heeft nog energie voor tien. Als de avond valt, ontdekt ze de zaklamp op zonne-energie. Bij het samenstellen van de GlampingKit werd rekening gehouden met de ecologische voetafdruk. Elke boom rondom ons kamp krijgt de lichtstraal op zijn kruin gericht. Hoe hard ze ook probeert, de donkere gevaartes blijven fier rechtop staan. Ze schrikt als een vogel plots wegvliegt. Elk geluid rondom de tent pikt ze op.

Heerlijke nachtrust

Het geïmproviseerde kampvuurtje sterft een stille dood, het sein om naar bed te gaan. In de GlampingKit zitten lantaarntjes waardoor we vlot onze weg vinden tussen het meegereisde speelgoed. Met een bang hart voor wat komen gaat, leggen we ons te rusten op de dikke matrassen. Het voelt goed aan en al snel liggen we alle vier te ronken.

Als ’s ochtends de eerste haan zijn tenorstem laat horen, kijken we elkaar verbaasd aan. De nacht is opmerkelijk goed verlopen. Het ontbijt verloopt in stilte, het zijn geen ochtendkinderen.

Geroosterd brood

Bij de GlampingKit hoort een fornuis met gasfles, potten en pannen, borden en bestek. Er is een percolator om koffie te zetten en je kan zelfs brood roosteren. ‘Papa, mag ik in de tent spelen?’ Met ‘spelen’ bedoelen ze nog even de warmte van hun bed opzoeken voor ze aan de dag beginnen.

Sandra haalt het 3-pitsgasvuur uit de aanhangwagen om de brunch klaar te maken. Astor komt uit de tent gekropen. Hij doet niets liever dan helpen aardappelen schillen en eitjes pellen.

Echte puzzel

Een weekend met kleine kinderen eindigt veel te snel. Je leeft op hun ritme, de jongste heeft haar middagslaapje nog nodig. Na de lunch volgt dan ook het pijnlijkste onderdeel: het afbreken. Zo snel als alles rechtop stond, des te trager gaat het afbreken. Onze chrono tekent 1 uur en 40 minuten op, misschien omdat we ondertussen elk om beurten de kinderen zoet moeten houden.

De tent leeghalen vraagt het meeste werk. We vegen de haringen af en drogen stap voor stap het grondzeil af waarbij we erover waken dat het canvas de grond niet raakt. Met het bijgeleverde instructieboekje plooien we de tent mooi op en wikkelen er ook de stokken en de haringen in. Nu moeten we nog alles in de aanhangwagen zien te puzzelen. Dat is een ander paar mouwen.

Ruben had ons als tip gegeven dat we voor het uitladen een foto moesten nemen van hoe de aanhangwagen was gestapeld. Maar hoe we ook wrikken en puzzelen, het lukt ons niet om er alles opnieuw in te krijgen. De tweepersoonsluchtmatras moet dan maar gewoon in de koffer van de auto.

Ja, de trip was kort. Veel te kort. Maar wat hebben die twee puberende kleuters genoten van hun kampeertrip! De wijde natuur als speelplaats zonder grenzen. Slapen in openlucht en met alle mogelijke voorzieningen binnen handbereik. We zouden het zo opnieuw doen.