Balanceren tussen de bomen
Het oogt spectaculair, zo hoog in de boomtoppen balanceren op een strakgespannen kabel of een wiebelend laddertje. En dat is het ook. Reporter Bart Claes waagde zich met wankele benen op een hoogteparcours diep in de Ardense bossen.
Tekst Bart Claes - Foto's Siska Vandecasteele
Mierchamps is zo een van die dorpjes in de verre uithoeken van de Ardennen waar je nog nooit van hebt gehoord. Tien huizen en een kerkje groot. Aan één van die huizen in grijze natuursteen staan de kajaks en mountainbikes te wachten op de volgende groep op zoek naar avontuur in de Ardennen. Auberge La Laiterie staat er te lezen, mijn plaats van afspraak met Bart Van Dijk (25). De Nederlander woont hier negen maanden per jaar. Hij is mijn gids voor enkele uurtjes klimmen en klauteren tussen de takken van de bomen op een hoogte- en tokkelparcours.
Acht meter boven de grond
Tokkelparcours? ‘Ja, tokkelen. Je weet wel, aan een kabel naar beneden glijden’, legt Bart uit. Wij kennen het als deathride, maar in Nederland hebben ze het over tokkelen. Al is er wel een verschil. Het gaat in beide gevallen om een luchtbrug waarbij je met een katrol langs een kabel naar beneden glijdt. Maar een deathride is steiler, maakt doorgaans gebruik van twee kabels en gaat bijzonder snel. Een tokkelbaan is bijna horizontaal.
‘Er staan ons vier uitdagingen te wachten. Eentje is vier meter boven de grond en een andere acht meter. Het tokkelparcours rijgt de tokkelbanen aan elkaar. En dan heb je nog onze “extra large” tokkelbaan: 80 meter lang!’
Maar eerst nog de veiligheidsbriefing. Bart legt uit hoe ik mijn klimgordel moet aandoen en hoe ik me beveilig door de musketonhaken vast te klikken aan de kabels in de bomen. Als ik val, blijf ik tenminste op veilige hoogte bungelen. Nog een helm op het hoofd, en ik kan de boom in.
Ik kies meteen voor wat het tofste lijkt, de 'extra large' tokkelbaan. Eerst vlotjes van boom naar boom langs enkele korte tokkelbanen naar een ranke den in het midden van het smalle dal. Het plateautje rond de stam is amper een vierkante meter groot. Tien meter lager geeft fotografe Siska het teken dat ik mag vertrekken. Toch even slikken eerst. Verstand op nul en springen maar. Daar ga ik, met een flinke vaart boven het kreupelhout, Indiana Jones achterna.
‘Help!’
Min of meer elegant land ik tegen het stootkussen aan de overzijde en grijp me vast aan de boom. Oef. Siska volgt. Minstens even stijlvol zweeft ze boven het groen, maar haar landing is minder flatterend. Het stootkussen breekt de slag, maar ze vergeet zich aan de boom vast te klampen en voor ze het goed beseft, glijdt ze zachtjes achteruit. ‘Oh nee, help’, schatert ze het uit als ze hulpeloos aan de kabel hangt, een tiental meter van haar eindpunt. Na wat acrobatie lukt het haar uiteindelijk om zich naar de boom toe te trekken.
De andere parcours vergen wat meer durf en evenwicht. Ik wandel van de ene boom naar de andere over wiebelende plankjes, over lussen touw en - eng! - een strak gespannen stalen kabel. Gelukkig is er altijd wel een extra touw gespannen om je aan vast te houden, maar toch vergt dit al je aandacht.
Angst overwinnen
Een kwartiertje doen we over het hoogste parcours. Een goede tijd? ‘Tijd heeft geen belang, doe maar rustig’, zegt Bart. Op fluistertoon voegt hij eraan toe: ‘Maar mijn record is 1 minuut en 55 seconden.’ Bart helpt al acht jaar bezoekers de boom in. ‘Van die honderden en honderden mensen heb ik er nog maar twee naar beneden moeten helpen omdat ze niet meer verder durfden’, vertelt hij. ‘Ik heb wel al vaker moeten inpraten op mensen tot ze zelf de volgende stap durfden te zetten. Als ze dat op eigen kracht kunnen, overwinnen ze hun angst.’
Na twee uur klauteren zit het bomenavontuur erop en praten we nog even na rond een knetterend vuurtje. Dat hoort erbij in de Ardennen. En dan naar het volgende dorpje voor een Orval als echte afsluiter. Jawel, ook dat hoort erbij.
Praktisch
Een hoogteparcours van een uurtje of twee is een toffe activiteit tijdens een weekendje Ardennen met vrienden of familie. Een beetje spektakel, maar iedereen kan het en het is echt wel veilig.
Ideaal als je… geen hoogtevrees hebt en een vleugje avontuur niet schuwt. Even de knop in je hoofd omdraaien en gewoon doen.
Beter niet doen… als je al duizelig wordt op de tweede sport van een ladder. Je hebt hoogteparcours op verschillende hoogtes, dus een beetje hoogtevrees overwin je wel.
De juiste outfit
Een kort rokje lijkt me nu niet meteen ideaal om hoog tussen de boomtoppen te klauteren, maar voorts maakt je kledij niet veel uit. Draag iets dat je wat beweegruimte geeft en dat vuil mag worden. Het belangrijkste zijn je schoenen: zorg dat die grip hebben op de soms natte plankjes en gespannen kabels.
Kajakkampioen - www.brandsport.be
Uit een waaier van kleine en grotere organisaties die Ardens avontuur aanbieden, koos ik voor Brandsport Adventure & Teambuilding. Eentje met een geschiedenis. Oprichter is Frank van den Brand, een gewezen Nederlands kajakkampioen die zelf zijn eigen kajaks bouwde. In 1986 verkaste hij naar de Belgische Ardennen omdat de riviertjes er veel uitdagender zijn dan in zijn thuisland. Samen met zijn partner Lenie Krijgsman organiseert hij avontuurlijke activiteiten vanuit herberg La Laiterie in Mierchamps bij La Roche-en-Ardenne. Om er maar enkele te noemen: speleologie, mountainbiken, rafting, boogschieten, paardrijden en rotsklimmen. Opvallend veel Nederlanders zijn op zoek naar beweging in de Ardennen: 75% van de klanten van Brandsport is Nederlander, 25% is Vlaming. Franstalige avonturiers zijn er amper.
Voor enkele uurtjes op het touwenparcours betaal je bij Brandsport 23,50 euro per volwassene. Voor jongeren tot en met 16 jaar is dat 18,50 euro.
De website Ardennen Actief (www.ardennenactief.com) beweert dat je er het grootste aanbod aan activiteiten in de Ardennen vindt.
La Roche-en-Ardenne - www.la-roche-tourisme.com
Een hoogteparcours is de geknipte activiteit tijdens een weekendje in de Ardennen. Maar het hoeft niet allemaal adrenaline en spanning te zijn. Het dorpje Mierchamps ligt vlak bij La Roche-en-Ardenne, een Ardens stadje aan de oevers van de Ourthe. Met een wildpark, een kasteelruïne en een oorlogsmuseum. Tijdens het Ardennenoffensief van de Duitsers in 1944 werd hier stevig gevochten. Liefst 90 procent van de stad werd verwoest. In het Musée de la Bataille Des Ardennes beelden 120 poppen scènes uit die zo uit die tijd werden gerukt. Misschien wat oubollig, maar de authentieke wapens, uniformen, helmen en andere spullen maken de oorlog heel tastbaar.
Hotton en Achouffe - www.grottesdehotton.be, www.achouffe.be
Ook niet te missen zijn de grotten van Hotton, een onderaards gangencomplex dat zes kilometer lang en zeventig meter diep de bodem in dringt. Een gegidste rondleiding duurt een uurtje. Als je van bier houdt, bezoek dan zeker ook Brasserie d’Achouffe. De brouwerij werd pas opgericht in 1982, maar de bieren met de kabouter op het etiket zijn enorm populair. Je vindt Achouffe vandaag in meer dan veertig landen.
deel Artikel
