Wandelen door de Oostkantons
Zin om enkele dagen zorgeloos te wandelen in de ongerepte natuur? Dat kan heel dichtbij in de Oostkantons. Je vindt er tal van prachtige routes en indien gewenst wordt je bagage van hotel naar hotel gebracht. Pasar-reporter Kathleen Geenen ging met fotograaf Daniël Rys op pad vanuit Malmedy en volgde daarbij de Warche, een idyllisch riviertje met stuwmeren in Robertville en Bütgenbach.
Midden in een dicht, duister bos op een smal steil paadje kijk ik naar een watervalletje tegen een rotsige heuvelflank die begroeid is met mos en varens. Wauw, nu weet ik het weer: daarom wandel ik zo graag. Te voet kom je op paadjes die je op een andere manier nooit bereikt. Dat heerlijke oergevoel om volledig omringd te zijn door ongerepte natuur, en dan nog op een bijzondere plek zoals op dat ene stukje GR-pad tussen Malmedy en Bütgenbach. Wat een prettige verrassing! Hoe ben ik hier weer beland?
Dag 1. Verleiding in charmestad Malmedy
We hebben een wandelarrangement geboekt, dus alles wordt voor ons geregeld. Lekker makkelijk, we hoeven geen wandelkaarten aan te kopen, geen rugzak te slepen, geen restaurant te zoeken ... Met zo'n zorgeloze formule voel ik me meteen op vakantie.
De dag voordien arriveren we op het vertrekpunt van de wandeltocht: Malmedy, aan de voet van de Hoge Venen, met zicht op de beboste heuvels. We hebben tijd om het charmestadje en de omgeving te verkennen. We blikken even binnen in het museum Baugnez 44 Historical Center waar de gedenkwaardige Slag om de Ardennen een plekje krijgt, maar willen al snel weer de buitenlucht in.
De kathedraal van Malmedy met haar glasramen en 35 klokken krijgt onze bewondering, maar de eindeloze bloemenpracht in het stadje evenzeer. De pleinen, straten en gevels in Ardense stijl in het stadje worden opgefleurd door talloze aanplantingen. Het moet een hele klus zijn om al die perkjes, manden, bakken en torens bomvol bloemen te begieten. Onder de bomen van het centrale plein Place Albert Ier nodigen gezellige terrasjes uit om even te verpozen.
Daar ligt ook Hotel Albert Ier waar we de eerste nacht logeren, maar eerst mogen aanschuiven voor een lekker dinertje. De leuke hotelbaas Marino babbelt honderduit, onder andere over hoe hij hier al meer dan dertig jaar samen met zijn vrouw Ruth gasten ontvangt. Hij blijkt ook een wijnkenner. Met zijn zoon runt hij even verderop de wijnshop Vinitaly, met meer dan 250 Italiaanse wijnen die vader en zoon zelf invoeren. Net zoals de Italiaanse delicatessen, onder andere Parmezaanse kaas en olijfolie.
Dag 2: Avontuurlijk wandelen
Vandaag wacht ons een fikse wandeling, maar wel over een van de mooiste, spannendste delen van de GR 56, met bijna 23 km niets dan natuurpracht. Dat belooft. Bij het ontbijt bestuderen we de uitgebreide routebeschrijving uit het infopakket dat al klaarlag op onze kamer. We krijgen er nog extra tips van baas Marino bij. En hij heeft al een lunchpakketje voor ons klaar, avondmaaltijd, ontbijt en lunchpakket zijn inbegrepen in het arrangement. Een kamer in het volgende hotel is gereserveerd, Marino zorgt ervoor dat onze koffers daar zullen belanden. Het enige dat wij moeten doen, is wandelen. En route!
Meteen de heuvelkam op
Op de Place Albert Ier wandelen we via een doorgang bij taverne St Pierre het stadje uit. Haast meteen zitten we op een steil asfaltwegje met een mooi uitzicht over de daken van Malmedy. Dan duiken we hop, het bos in. In stijgende lijn, eerst over een kruisweg met taferelen van het Jezusverhaal. Die werd in 1728 opgericht door de kapucijn Albert van Dinant op de heuvel van Livremont.
De veertiende statie is een kapel die elk jaar op Goede Vrijdag om drie uur helemaal wordt versierd. We volgen niet de volledige kruisweg, maar slaan rechts het bos in. Nog even bewonderen we een mooi panorama op Malmedy maar vanaf dan volgen we alleen maar smalle bospaadjes. Ze zijn gelukkig goed bewegwijzerd met de rood-witte GR-strepen.
Een korte onderbreking brengt ons over rustige asfaltwegen langs akkers en kampeerterreinen maar dan voert het pad ons weer door bossen. Vanop de heuvelkam hebben we tussen de bomen door zicht op de smalle vallei van de Warche. Prachtig! De route kronkelt zich door het bos en volgt een vrolijk klaterend bosriviertje. Het wordt alsmaar vochtiger en bij een watervalletje kruisen zelfs verschillende ministroompjes ons pad. Gelukkig zorgt een houten brug ervoor dat we geen natte voeten krijgen. In zo'n vochtige, schaduwrijke omgeving groeien mos en varens welig tegen de heuvelflanken. Zo mooi!
Het kasteel en het meer
Aan de overkant van de smalle vallei ligt het kasteel van Reinhardstein. We zijn vlak bij het Meer van Robertville. De stuwdam is een mooi rustpunt, met een toiletje en een eetkraam, weliswaar gesloten op doordeweekse dagen. Voor de rest ... stilte. Op de dam turen we even over het oogverblindende wateroppervlak en kiezen dan langs een villa het paadje dat de oever van het meer volgt. De begroeiing wordt alsmaar dichter tot we een houten loopbrug bereiken over het water. Zo blijven we de oever volgen.
Haast nooit ontdekken we enig teken van bewoning. We zijn dus verbaasd als bij een hekwerk een jammerend geitje om aandacht komt smeken. De kippen hebben het warm en stuiven zich in het stof wat koelte toe, naast een gezellig dik konijn. Ze wonen in de tuin van Hotel des Bains, een vrij luxueus wellnesshotel, een beetje te chic voor onze wandeloutfit.
Aan de overkant van het meer ligt een camping. Maar we steken de brug niet over. Wel lezen we het infobord van Der Weg des Gedenkens (Weg van Herdenking). Blijkbaar hebben de Duitsers tijdens het Ardennenoffensief van '44 een deel van deze Pont de Haelen laten ontploffen en waren ze eigenlijk ook van plan de dam op te blazen. Gelukkig zijn ze daar niet in geslaagd.
Terrasjes zien we nauwelijks onderweg. En de campings zijn door de week gesloten. Gelukkig vinden we daar wel drinkbaar water om onze flessen bij te vullen. Maar op zo'n tocht door de ongerepte natuur zijn vooral omgevallen bomen, strandjes of grasbermen ideale picknickplekjes. Een enkele keer ontdekken we een bankje. Of leuke beschutte plekjes waar van boomstammen tafels en stoelen werden gemaakt.
De kaart of de beschrijving?
De wegbeschrijving heeft ons tot hiertoe zonder al te grote problemen door de natuur geloodst. De soms vreemde vertaling zet ons af en toe wel voor een raadsel, maar gelukkig geraken we er met de hulp van de geprinte kaart én de grote NGI-kaart. Eén keer staat er in de wegbeschrijving een fout: 'ga naar links (markering Barrage)' terwijl die pijl 'barrage' naar rechts wijst en je dus wel degelijk rechts de berg op moet. Even uitkijken dus! Maar dat maakt het alleen maar avontuurlijk.
Pas helemaal op het einde, tijdens de zoektocht naar ons hotel aan het meer van Bütgenbach, lopen we wat verloren. Gelukkig vinden we via de smartphone-gps snel weer de juiste richting. En daar, in het Hotel du Lac, staan onze koffers klaar. Wat een luxe!
Een inloopdouche met water meteen op de juiste temperatuur is na zo'n 20 kilometer stevig stappen pure verwennerij. En dan ploffen we neer op het eerste terrasje van de dag voor een lekker streekdiner.
Dag 3: Langs het water en tussen de bloemen
's Morgens mogen we van het uitgebreide ontbijtbuffet zelf ons lunchpakket samenstellen. Da's handig. Goed uitgerust zijn we klaar voor dagtocht nummer twee.
Rondje stuwmeer
De wandeling start met een rondje rond het meer. De indrukwekkende stuwdam met zijn booggewelven werd opgetrokken in de jaren dertig van de vorige eeuw, door de Italiaanse ingenieur Boldo. Een arbeider voert onderhoudswerken uit op duizelingwekkende hoogte, gelukkig goed beveiligd met touwen.
We volgen een tijdje de wegwijzers Rund um den See door het bos, maar altijd met zicht op het water. Hier ontmoeten we meer wandelaars en fietsers dan gisteren. We zien ook kajakkers, zonnebaders, wandelaars die hun hond laten zwemmen, kampeerders, vissers ... Af en toe hangt er een dik touw aan een boom bij het water. Ik zie de dolle pret van joelende kinderen hier al voor me.
Aan het uiteinde van het meer volgt ons pad de bloemrijke beemden van de Warche. De drassige stukken worden overbrugd door knuppelpaden. Het valt op hoeveel bloemen we tijdens deze wandeling zien: boerenwormkruid, balsemien, hennepnetel, vingerhoedskruid ... Op het einde van de zomer bloeien veel kruiden voor een tweede keer. Vuurrode rijpe bessen van de vogelkers zorgen al voor een vleugje vroege herfst in het landschap.
Af en toe hangt er een dik touw aan een boom bij het water. Ik zie de dolle pret van joelende kinderen hier al voor me.
Landelijke paden op de hoogvlakte
Na de schaduwrijke bossen volgt een zonovergoten wandeling over rustige landwegen op de hoogvlakte. De zwaluwen troepen samen boven het landschap en vangen hun laatste insecten, proviand voor de lange reis naar het zuiden. In de verte priemt de kerktoren van Büllingen in de lucht. We picknicken onder de toren van de Sint-Eligiuskerk, waarvan de klokken elk kwartier laten weten hoe snel de tijd vliegt. Alle schoolkinderen die voorbijwandelen begroeten ons met een dag of hallo. Zo gaat dat op het platteland. Ook onderweg bij onze wandelingen beginnen mensen spontaan te babbelen. Heel gezellig.
Orgelpunt in het bos
Er wacht ons nog een mooi stuk wandeling, door de velden, met een stukje RAVeL over een oude spoorweg, langs het riviertje de Warche. Even maken we een ommetje via de dorpskern van Honsfeld. We eindigen in schoonheid, met de laatste drie kilometer door een prachtig bos. Hotel Schröder ligt precies op de grens met Duitsland. Onze koffers staan er al. Op het terras van het hotel wachten we, met een drankje in de hand, op de taxi die ons terug naar Malmedy brengt.
Tekst Kathleen Geenen – Foto’s Daniël Rys
Dit artikel is verschenen in september 2017.
Eten
Een lunchpakket is een must, want onderweg zijn er geen/nauwelijks eetadresjes. Alleen als je wandelt tijdens zomerse schoolvakanties of weekends zijn de kampeerterreinen open. Neem dus ook voldoende water mee.In dit dorpje zijn er enkele eenvoudige eetadresjes, zoals een frituur en döner-eethuisje bij de kerk, en een pizzeria wat verderop.
Slapen
Hotel Albert Ier: tweesterrenhotel, comfortabel en erg vriendelijke ontvangst. Wij dineerden er ook. Place Albert Ier 40, Malmedy. www.hotel-albertpremier.be
Hôtel du Lac: driesterrenhotel, gelegen aan het meer van Bütgenbach. Vlak bij het hotel beginnen verschillende wandel- en fietsroutes en er is een e-bike verhuur op wandelafstand. Seestrasse 53, Bütgenbach. www.hoteldulac.be
Hotel Schröder: driesterrenhotel, wandel- en fietspaden in de nabije omgeving. Tijdens de winter verhuurt het hotel ook skimateriaal. Losheimergraben 13, Büllingen. www.hotel-schroeder.be
Kamperen
Camping La Plage: mooi gelegen op de oever van het meer van Robertville, aan de Pont de Haelen. Met winkeltje voor proviand. www.campinglaplage.be
Doen
Baugnez 44 Historical Center: museumpje uit 2007 dat herinnert aan de slag om de Ardennen, in het hart van de winter ‘44. Route de Luxembourg10, Malmedy. www.baugnez44.be
Kathedraal van Malmedy: gebouwd in 1775, opgedragen aan Petrus Paulus en Quirinus, met reliekschrijn van Sint-Quirinus. De glasramen werden vervangen na de bombardementen van december 1944. De beiaard met 35 klokken werden gegoten in 1786 door Martin Legros uit Malmedy. Place du Châtelet, Malmedy.
Kasteel Reinhardstein: de kasteelruïne werd in 1965 door een professor ontdekt en op een paar jaar tijd met enkele enthousiastelingen weer heropgebouwd. Hij bemeubelde het zoals het eruit zou hebben gezien in de middeleeuwen. Te bezoeken met rondleiding. Chemin du Cheneux 50, Ovifat. www.reinhardstein.net