Treinen / trainen

Bij wijze van langeafstandstraining koos ik voor een Treinstapper. Het principe is simpel: je stapt van station A naar station B, waarna de trein je terugbrengt naar het vertrekpunt. Voor de bewegwijzering volg je meestal een GR (wit-rood) of een streek-GR (geel-rood). Daarnaast kan je rekenen op een uitstekende wegbeschrijving in één van de Treinstapper-boekjes. Deel 4 kwam net uit, met daarin 10 nieuwe routes. Eén daarvan is een 27 kilometer lange dagtocht van station Vertrijk naar station Ezemaal. Twee dorpen die niet ken… en dus mijn nieuwsgierigheid prikkelen.

Ha, het Hageland

Geheel naar verwachting blijkt Vertrijk een zakdoek groot te zijn. Maar ik klaag niet: er is een ruime parking en de GR-tekens zijn duidelijk zichtbaar. Het duurt niet lang vooraleer ik mag proeven van de grandeur van het Hageland. Immense velden als groene en goudgele lappendekens over de heuvels gedrapeerd: dit uitzicht zal een constante blijken tot in Ezemaal. En da’s maar goed ook, want je krijgt hier nooit genoeg van, of je het nu meemaakt van op de veldwegen of van op de verkeersluwe asfaltbanen. De mooiste plek onderweg is vast en zeker de Mene- en Jordaanvallei. Van op de picknickbank onder de beginnende bloesems lunch ik heerlijk, terwijl ik word getrakteerd op een gratis vogelconcert.

Geregeld worden de natuurexplosies onderbroken door pittoreske dorpjes als Hoksem en Rommersom. Authentieke hoeves, watermolens, kapelletjes en kastelen passeren de revue en als kers op de taart - of meer toepasselijk als schuimkraag op een fris pintje - komen we ook voorbij de brouwerij van Hoegaarden. Het moge duidelijk zijn dat ook de cultuurliefhebber aan zijn trekken komt op deze Treinstapper.

Zalige rust

Naar het einde toe sturen de GR-tekens ons door het kasteeldomein van Hélécine of Heilissem. Op deze paaszondag is het daar een drukte van jewelste: de pop-upbar heeft goed te doen en de tafels rond de grote vijver zijn bijna allemaal bezet. Ik koop een ijsje, maar besluit de bedrijvigheid achter me te laten en verder te wandelen. Je went immers snel aan de rust, zo typisch voor deze wandelregio. Al heeft deze Treinstapper wel de pech hier en daar dichtbij de E40 te slingeren, waardoor die stiltebubbel af en toe doorprikt wordt.

Na een dikke vijf uur wandelen bereik ik zo Ezemaal, in een streek die smaakt naar meer.

Lus De Ridder is auteur van De kleine wandelgids 1 & 2 en blogster, wandelt liefst van al door de natuur & dicht bij huis en inspireert graag met haar instagramaccount staycation.belgium