Op z’n dak in Spanje…

Wouter Hendrickx komt je huiskamer binnen via De Twaalf, Alter Ego of Hidden Assets. Als family man houdt hij zelf van een gezellig avondje thuis, maar ook van reizen met de daktent. 

Vanwaar je liefde voor het kamperen?

Al sinds mijn kindertijd ben ik met mijn vader gaan kamperen. Met hem heb ik Spanje doorkruist, van het noorden tot het zuiden, van de Pyreneeën tot de costa’s. Dat deden we met de tent, heerlijk old school. In kleermakerszit zaten we gezellig rond een kookpitje. Zonder tafel of stoelen. Vroeg opstaan, wandelen, zoeken naar gierennesten, rivierafdelingen doen in zwembroek en op espadrilles… Heerlijke herinneringen heb ik eraan. Het zaadje werd toen gepland.

Welke reis heeft als kind het meeste indruk op je gemaakt?

De kampeerreis met mijn papa naar Huesca, een bergdorpje in het noorden van Spanje. De spookdorpjes in de omgeving spraken tot mijn verbeelding. Ons bezoek aan een dorpje dat met een stuwdam volledig onder water werd gezet, vond ik ook indrukwekkend. Je kon enkel de kerktoren nog zien op het midden van het meer. 

Je kampeert graag met je daktent. Vanwaar die keuze?

Dat is organisch gegroeid. Vroeger kampeerden we met kleine tentjes, dat werd een grote familietent. Maar ik ben een slechte slaper en had het wel wat gehad met matjes en luchtmatrassen. Ik droomde van een campervan. Tijdens een opname zaten we eens in een grote garage met campervans. Ieder vrij moment ging ik in de showroom om ze te bekijken. Als gezin besloten we er eentje te huren om op reis te gaan. Dat was leuk, maar ik heb daarna mijn focus verlegd naar een daktent. We hebben er weer een paar uitgetest en er uiteindelijk zelf een gekocht. Nu reizen we met daktent, daar slapen mijn vrouw en ik in. De kinderen slapen in twee iglo’s die we meenemen. En we hangen een shelter op om onder te koken.

Ik ga op reis en neem mee?

Mijn gezin, de daktent, voldoende stoelen, een zaklamp, een zakmes en kookgerief. We hebben nogal wat campingmateriaal en ik kan er ook geld aan uitgeven. In een kampeerwinkel laat ik me snel verleiden… De opblaasbare kano, de opplooibare keukenkast en de draagbare barbecue zijn mijn beste aankopen. Buiten koken vind ik een van de leukste dingen aan kamperen. Visje, vleesje en zelfs de broodjes grillen… Die geur van rook, dat is echt genieten. Slow cooking dus.

Kan kamperen jullie drie kinderen bekoren?

Met Lenny, die nu 18 jaar is, ben ik altijd gaan kamperen, vaak onder ons twee aan de Semois. Een zalige regio waar ik trouwens nog wel zou willen wonen. Zeer basic: met een tentje en een rooster om te barbecueën. Hij vindt kamperen heel fijn en gaat gelukkig nog steeds met plezier met ons mee. Jack is 12 en Olivia is er 10. Ook zij kamperen graag, al kan Jack wel eens morren bij de praktische zaken zoals de tent opzetten en de afwas doen. Ik kan er zo van genieten als we allemaal samen kamperen. De wetenschap dat daar ooit een eind aan komt, kan me wel eens verdrietig maken. 

Je bent van nature een onrustig persoon. Geeft kamperen je rust?

Niet speciaal, maar dat heeft met mijn eigen parcours te maken. De onrust blijft niet altijd thuis als we gaan kamperen. Al doet de natuur met meer zuurstof en die typische geluiden me wel goed. 

Waar wil je graag eens wakker worden in je daktent?

Op een strand met zicht op een blauwgroene baai. In Zuid-Europa of op een tropisch eiland. Al spreekt Canada me ook wel aan. De natuur lijkt me er adembenemend.

Vertrek je gepland of eerder impulsief?

Toch wel gepland. We houden ons graag bezig met het zoeken naar toffe slaapplekken, iets alternatiever en midden de natuur. Vooral mijn vrouw Lotte is goed in het vinden van die verborgen plekjes, liefst met water in de buurt. Een meer, een rivier of de zee is toch wel een voorwaarde. We kunnen ook wel eens impulsief beslissen een weekendje erop uit te trekken, naar de Ardennen, naar zee of net over de grens in Nederland. De luxe van een daktent is dat je snel kan vertrekken. Maar ook dan zal ik toch nog proberen enkele dingen te regelen. Ik wil op pad gaan met het juiste gerief en liefst ook de slaapplaatsen vastleggen. Met de kinderen erbij heb ik geen zin om ergens te stranden. 

Waarvoor kom je graag uit je daktent?

Voor de zonsopgang. De overgang van nacht naar dag, als de natuur wakker wordt en die typische geluiden laat horen. Heerlijk om dan met de hond te gaan wandelen. En voor waterpret. Snorkelen met de kinderen bijvoorbeeld. Daarvoor spring ik met plezier uit mijn bed.

Wat is je vervelendste kampeerervaring?

Geen enkele ervaring is achteraf bekeken slecht geweest. Het verliep natuurlijk niet allemaal even vlotjes, maar overal heb ik uit geleerd en kijk ik met liefde op terug. Neem nu de vakantie in Zweden met mijn vrouw. Het was een actieve vakantie met een kanotocht van 8 dagen. Alles ging mee in de kano: proviand, een tent, de hond, mijn vrouw en ik. Ik kwam uit een stevige werkperiode en had die reis volledig fout ingeschat. Eigenlijk had ik op dat moment nood aan zon, zee en rust, maar het werd een actieve regenvakantie. Ik raakte volledig geblokkeerd in die kano en na drie dagen stonden we terug bij af. Ik heb dat toen als een enorm falen van mezelf ervaren, maar heb er uiteindelijk ook veel uit geleerd.

En je meest gênante ervaring?

Dat was toen we met het gezin gingen kamperen aan de Semois. Ik was daar ooit al eens met Lenny geweest. In mijn herinnering was het een vrij verlaten plekje. Maar toen we er aankwamen bleek die camping stampensvol te zitten en kregen we een plekje vlak bij de sanitaire blok toegewezen. Het regende pijpenstelen. Ik moest greppels rond de tenten graven en zandzakjes stapelen. Alsof dat nog niet erg genoeg was, verliep een ochtendwandeling met onze border collie net iets anders dan verwacht. Hij ging er ineens als een speer vandoor richting koeienweide, stormde de wei in en de koeien stoven uit elkaar. Ik heb als een gek staan roepen en ben uiteindelijk op handen en knieën onder de draad door gekropen. Toen hij eindelijk luisterde – nadat hij een stamp had gekregen van een koe - zag ik dat ik blijkbaar het spektakel van de camping was. Ik had niet door dat de camping paalde aan de andere kant van de weide. Iedereen stond te wijzen en over mij te praten. Ik heb een hele toer gedaan om terug langs de hoofdingang naar binnen te sluipen. Ik voelde me verlegen, maar mijn gezin had niets gemerkt. Die waren rustig aan het wakker worden, terwijl ik daar volledig over mijn toeren toekwam. 

Je bent van plan om je daktent mee te nemen naar binnenlandse filmsets…

Wanneer ik een opdracht doe in het buitenland, dan wordt er vaak een trailer voorzien voor de cast. Hier mogen we soms al blij zijn als we een deftige stoel krijgen (lacht). Ik ben inderdaad van plan om met wagen en daktent naar de draaidagen te gaan en me daar in de buurt te parkeren. Dat wordt dan mijn plekje om even te rusten en om de teksten verder in te oefenen. Vroeger hing ik van ’s morgens tot ’s avonds de clown uit op de set, maar nu heb ik echt meer nood aan rust om optimaal te functioneren. Dat hoop ik dan te vinden als ik me terugtrek in de daktent.