
4 muziekfestivals, van geluidskunst tot dromerige stemmen
Een slak op een strijkstok, een tenor in de nacht of een piano met stukjes plakband. Pasarreporter Gert Corremans tipt vier festivals waar de wonderlijkste muziek of geluiden te horen zijn.
Hippies in de villa
Hoe het Sfinks Festival in Boechout aan zijn naam kwam? Dat kan je ontdekken tijdens het paasweekend. Voor zijn vijftigste verjaardag verwelkomt het festival je in Villa Les Clématites, waar het verhaal op 18 april 1975 begon. Sfinks Goud wordt een feestweekend met concerten, comedy, kindertheater, een expo en een heuse fuif. Onder meer Leki en Raymond van het Groenewoud komen optreden, maar je kan ook genieten van folk, jazz of klassiek. Jeugdtheater Froefroe, dat afkomstig is uit Boechout, speelt Roodhapje: een dansbaar sprookje met verrassend weinig boze wolven.
De expo duikt in de geschiedenis van het festival. Villa Les Clématites stond leeg in de vroege jaren stevig. De oprichters van Sfinks toverden ze om in een creatieve broedplaats en gemeenschapscentrum in sixties-stijl. De villa programmeerde niet alleen concerten, maar ook expo’s, films, fuiven, rommelmarkten en opleidingen. De wetswinkel, kinderopvang en collectieve moestuin verbeterden alvast in Boechout de wereld. De sfinxen die het villapark bewaken, gaven hun naam aan het festival, waar je eind mei en deze zomer weer gratis naartoe kan. Voor de optredens op Sfinks Goud heb je een ticket nodig.
Sfinks Goud, 19 en 20 april, Villa Les Clématites, Heuvelstraat 25, Boechout.
Doelbewust dromen
Hemelse stemmen, kerken als concertlocatie en een openingsfeest dat heel Mechelen inpalmt: het festival Lunalia blijft trouw aan zijn succesrecept. Zoete dromen, het motto van de achtste editie, nodigt je uit om dieper te dromen: word je bewust van de tijd, de nacht, je wensen en verlangens in het leven.
Lunalia wist toppers uit de klassieke muziek te strikken. Tenor Ian Bostridge zingt zijn favoriete liedercyclus, Winterreise van Schubert, en laat zich begeleiden door het befaamde strijkorkest Bryggen Bruges Strings. Barokorkest A nocte temporis brengt een programma met de nacht als rode draad, van Purcell tot Vivaldi. In de Sint-Romboutskathedraal kan je naar de première van Eternity in an hour, het nieuwste werk van topcomponist Eric Whitacre.
Het Mechelse ensemble Zefiro Torna is artiest en residentie en brengt verrassende concerten over Bach, slaap en het verstrijken van de tijd. Ze sluiten het festival af met Balsam, een concert opgevat als een kruidenlabo. Het openingsfeest Lunalia Lift Off trakteert je op vier plekken in de stad op gratis mini-concerten. In cultuurcentrum nona kan je zelfs op consultatie bij de muziekdokter.
Lunalia, 26 april tot 11 mei, zeven locaties in Mechelen
Plakband op de piano
Proppen Mozart en Chopin voor jou te veel noten in hun muziek? Op Too many keys, het nieuwe festival van Concertgebouw Brugge, brengen de nazaten van Satie je in vervoering: less is more op de piano, of de synthesizer.
Tijdens de festivalavond palmen vijf toetsenisten en componisten drie concertzalen in. Gelukkig hoef je slechts één keer te kiezen en kan je zo goed als alle concerten meepikken. Helena Basilova trapt de avond op gang (en het pianopedaal in) met een hommage aan Ryuichi Sakamoto. In de knusse, repetitieve muziek van Büsra Kayikçi hoor je echo’s van Nils Frahm. Of dompel je je liever onder in de bezwerende klankwereld van Alvin Curran en Daan Vandewalle?
Top of the bill is de Duitse filmcomponist Hauschka, die de muziek schreef voor Dune: Prophecy en de Oscar voor beste muziek wegkaapte voor All quiet on the Western Front. Hauschka tovert de zaal om in een laboratorium. Hij prepareert zijn vleugelpiano met stukjes plakband, vilt en andere materialen, en giet daar nog een gulle scheut elektronica over.
Too many keys, 17 mei, Concertgebouw Brugge.
Wandelen langs geluidskunst
Vanaf 24 april neemt Hear here je op stadswandeling langs 15 geluidskunstwerken. Het festival zet bijzondere erfgoedlocaties in Leuven in de kijker, en dan vooral historische universiteitsgebouwen, omdat de KU Leuven haar 600ste verjaardag viert. Je wandeling vertrekt en eindigt, na een kleine 5 km stappen, bij kunstencentrum STUK.
Onderweg ontdek je hoe divers geluidskunst is, en hoe de installaties de ruimte waar ze opgesteld staan, kunnen veranderen. If and only if, een videowerk van Anri Sala in de STUK Labozaal, laat je Stravinsky horen aan een slakkengangetje: het weekdier kruipt over de strijkstok van een altviolist. In het Hollands College houden vijf bonsais een klimaatconferentie, en jij kan ze afluisteren dankzij de installatie van Christina Kubisch. Dick Raaijmakers laat je genieten van het geluid van een kortsluiting in een oud universiteitslabo (BAC ART LAB) en Anouk Kellner laat haar luchtkoor van gedemonteerde orgelpijpen zingen, blazen en zoemen in de barokke KADOC-kapel.
Hear here, kunstencentrum STUK, Naamsestraat, Leuven, en andere locaties