Camperen in Vlaanderen: ook een echte vakantie

Aanvankelijk zouden we naar Noord-Nederland trekken: Friesland, de Waddeneilanden… Ergens die kant op. Maar we hadden nog geen concrete plannen gemaakt en het kwam er niet meer van. Het plan werd dus: geen plan maken. We wisten wanneer we op pad gingen en hoelang, maar de rest was nog één groot vraagteken.

Al toen we onze VW-buscamper kochten, namen we ons voor om er vooral bereikbare bestemmingen mee aan te doen en alles in te zetten op belevingsvakanties met de kinderen. We hoeven niet per se ver weg, aan de andere kant van de wereld een strandhuis met airco en zwembad te hebben of de meest spectaculaire natuur te zien. Mooie dingen zijn er ook te zien en te beleven op rij-afstand. We zien wel hoe ver we raken. Alles kan, niks moet! Lekker eigenwijs. Wat ook fijn was: via een post van een Facebookvriend die vroeg om staycationtips deden we heel wat inspiratie op.

Extra reden: er wordt pal in onze geplande veertiendaagse fantastisch mooi weer voorspeld, dus waarom zou je dan het land verlaten?

Dag 1: Opwijk-Wingene

Het eerste deel van onze trip gaat pal west, maar we trekken onze staycation traag op gang door thuis in Opwijk nog rustig een halve zaterdag in te pakken en tegen de middag te vertrekken. Na de lunch (op restaurant), nog wat winkelen en relaxen, zijn we op slechts een ruim uur rijden op onze camperplaats, waar er naar hartenlust wordt gespeeld en geknutseld. En natuurlijk… ijs gesnoept!

Halte voor de nacht

Smart-ijs, Wingene

Voor de keuze van een luxecamperplaats in het westen van het land baseren we ons op de ratings van de Campercontact-app. We stellen met plezier vast dat de door Campercontact als beste camperlogies van 2019 verkozen camperplaats zich midden in de regio bevindt waar we heen wilden.

Smart-ijs is een ijssalon met achter hun industriebouw een zestal plekjes voor camperaars. Wat hen zo populair maakt, is hun klantvriendelijkheid (bestaande uit een infoboekje en een glimlach), professionaliteit (altijd iemand in de buurt om je te ontvangen) en hun basic, maar zeer degelijke faciliteiten. Dankzij het ijssalon zijn er een speeltuin en springkasteel. En natuurlijk… ijsjes à volonté!

Dag 2: Wingene-Zedelgem-Sint-Laureins

Kijkboerderij Pierlapont, op een kwartiertje van de camperplaats, staat met stip genoteerd op ons lijstje ‘Te bezoeken met kinderen’. En terecht! We zijn verzot op het concept van de actieve boerderij. Een leerrijk pad – het Pierlapad – vol leuke doe-activiteiten leidt ons rond door tuintjes, tussen graanvelden, langs schapen, varkens en kippen. En kikkers! Helemaal op maat van onze dochtertjes. Eenvoudige croques en heerlijke, verse pannenkoeken worden voor ons klaargemaakt in een schuur. In afwachting van onze lunch drinken wij op ons gemakje op het terras een streekbiertje, terwijl de meisjes zich uitleven in een fantasierijke speeltuin. Het plezier in het maisdoolhof en in de hooiberg duurt zo lang dat we beginnen te twijfelen of we niet ook meteen onze camper zouden neerzetten op het kampeerterrein. We zitten echter met een klein logistiek probleempje: een lege koelkast.

Halte voor de nacht

Met dank aan Campercontact komen we vrij snel terecht op de camperplaats achter de Roste Muis, een groot restaurant in Sint-Laureins. Dit is een gratis en eenvoudige camperplaats zonder faciliteiten (langs de straat kan het met stroom), maar met het grote voordeel dat we er heerlijk kunnen eten en ontspannen op het terras, terwijl de kinderen zich amuseren op de schommel en in een klimboom.

Dag 3-4: Sint-Laureins-Schoondijke-Nieuwvliet-Knokke-Heist-Cadzand

De dag erna willen we wat uitwaaien aan zee. We hadden niet echt voorzien om Nederland in te rijden, maar vanuit onze camperplaats in Sint-Laureins loopt de kortste weg naar zee door een stukje Zeeuws-Vlaanderen. Het dorpspleintje in Schoondijke is een zalige plek om te ontbijten, met versgebakken broodjes uit de plaatselijke supermarkt. Meer hoeft dat niet te zijn.

Het begint ons echter wel te dagen: camperplaatsjes zijn veel dunner gezaaid aan de kust, waar je vooral campings vindt. Bovendien zitten we midden in het hoogseizoen… Misschien is het toch wel verstandig om eerst op zoek te gaan naar een slaapplaats. Ons vermoeden wordt bevestigd bij de eerste, stampvolle camping die we aandoen. Een rondje bellen dan maar, en 15 (!) campings later hebben we geluk: een late afzegging maakt dat er een enorme luxecomfortplaats op ons wacht op een camping in Cadzand. Weer wat wijzer en om ons te behoeden voor hetzelfde probleem morgen, boeken we maar meteen voor twee nachten.

Ons dagje aan zee is dus niet in het water gevallen! We parkeren wat verderop, voor een wandeling door de Verdronken Zwarte Polder naar het strand. Helemaal niet ver, maar de kindjes hebben hun zinnen gezet op strand en zee en het idee van een wandeling is helemaal niet naar hun zin. Het pad is echter avontuurlijk en onderweg beginnen ze er wel schik in te krijgen. Niets kan echter op tegen vliegerfun met hun kleine kites op het strand! En schelpjes zoeken blijft ook een hit. Wat een heerlijke kust daar in de buurt van Nieuwvliet: enkel maar duinen en ruimte zat!

De volgende dag wippen we weer de grens over voor een bezoek aan Het Zwin. Voor Stijn en mij was het zeker twintig jaar geleden, maar we kijken opnieuw onze ogen uit. We gaan op schattenjacht met Vlieg. Ondanks de hitte blijven de meisjes gemotiveerd zoeken. We ontdekken heel educatieve observatieplaatsen op de wandelroute. Enthousiaste vrijwilligers verbazen ons en de kinderen met hun kennis en vaardigheden. Zo leren we over de vogels die te spotten zijn op de slikken van de Zwinvlakte en speuren we in microscopen naar de allerkleinste dieren in het zoutwater. We testen het blotevoetenpad  uit in het struingebied. Een stukje maar, want Aster is het er niet helemaal mee eens: ‘zó vies’ (over het slib tussen haar tenen) en een paniekerig ‘die gaan in mijn tenen bijten!’ (bij het zien van kleine krabbetjes in het water). Na een succesvolle afronding van onze zoektocht koelen we af in het prachtige bezoekerscentrum, waar je letterlijk in de veren van een Zwin-trekvogel kruipt.

Na een snelle fastfood-resto-stop en een hoognodige douche op de camping kruipen we doodop onder de lakens, elk op onze eigen verdieping in de bus.

Halte voor de nacht

Camping Wulpen is een gemoedelijke, mooi verzorgde camping met supervriendelijke eigenaars. Onze kleine camper staat wel wat verloren op de grote luxeplaats, maar het is wel handig om een kraantje te hebben als het zo warm is. Al wandelend over de camping oefenen we de tafels met Jolien. We maken er heel wat toertjes.

Dag 5-6: Cadzand-Kortrijk-Poperinge-Westouter

De inspanning in het Zwin voelen we de volgende dag nog. Ook al omdat het snikheet is, passen we voor een geplande uitstap. We rijden meteen door naar de op voorhand geboekte camping op de Rodeberg in Westouter.  Helaas zijn we hier weg van de zee, dus ook van de verfrissende zeebries… Bovendien heeft de airconditioning van onze camper het begeven, dus na pakweg anderhalf uur in de bus willen we maar één ding: schuilen voor de hitte! Primeur op vakantie: we gaan naar de film! Het is een meevaller dat we onze meisjes gemotiveerd krijgen om in de lekker koele en donkere bioscoop naar The Lion King te gaan kijken, die ook mama en papa niet tegenvalt. Nadien eten we zoetzure kip op de camping en wordt er nog wat geknutseld. Hakuna matata!

De volgende ochtend ontbijten we uitgebreid in het toffe cafeetje van de camping. Het weer is intussen heel onstabiel geworden, en het is ontzettend heet. Wat doe je op een dag met temperaturen van 40 °C en hoger? Een uitstap naar een dierenopvangcentrum laten we snel varen. En het is te druk in een park met zwemvijver in de buurt. Uiteindelijk besluiten we richting Poperinge te trekken. In de voormiddag bowlen we in De Goe Smete, zonder airco maar met een hoop ventilators. Onze eerste bowlingervaring met ons viertjes is voor herhaling vatbaar, want onze dochters moeten niet voor ons onderdoen. De korte wandeling naar de Markt van Poperinge is om te smelten, maar we zijn nog alert genoeg om te merken dat het stadscentrum magnifiek is. De mosseltjes op restaurant zijn overheerlijk en na een opkikker in de fontein op de Markt wagen we ons door haardrogertemperaturen richting binnenzwembad. We zijn echter niet het enige gezin met dat idee: er staat een lange rij aan de kassa en er zit niks anders op dan geduldig te wachten. Het zwembadwater van 30 °C is daarna des te verkoelender!

Die avond op de camping is een topmomentje van onze vakantie. Een onweer trekt voorbij, met een heleboel fascinerende bliksemschichten. Niet te ver, niet te dichtbij. We genieten met z’n vieren – eindelijk – van een frisse bries en een paar regendruppels, liggend op onze rug of op een bankje. Tot een stuk in de nacht luisteren we naar de donder. Niet te luid, niet te zacht.

Halte voor de nacht

Retrocamping In de Nachtegaal aan de stoeltjeslift van Heuvelland is een attractie op zich. We krijgen een fijne plek toegewezen tussen de vintagecaravans (die te huur zijn). Opgelet: met een caravan of camper van meer dan 6 meter kan je niet manoeuvreren op de kleine wei. De stijl van de kleinschalige camping is geweldig eigenwijs. De faciliteiten zijn basic, maar dat is doelbewust. We voelen er ons net zo snel thuis als onze dochters, die er na twee minuten een heel nieuwsgierig vriendinnetje bij hebben. Al snel plonzen de drie samen in geïmproviseerde zwembadjes om een beetje af te koelen.

Dag 7: Westouter-Watou-Opwijk

De dag erna willen we nog iets van ons verlanglijstje afvinken: het kunstenfestival van Watou, een van de redenen om naar deze regio te komen. In dit grensdorp worden jaarlijks in de zomer huizen ter beschikking gesteld om kunstwerken tentoon te stellen en workshops te houden. Op een vast parcours kan de bezoeker grote en soms bizarre kunstinstallaties beleven van zowel grote kunstenaars als aanstormend talent. Dankzij het kinderparcours is het ook een hele belevenis voor onze kinderen. Een superuitstap voor het hele gezin!

De hitte en alle opeenvolgende uitstappen hebben ons behoorlijk vermoeid. Nog zo’n voordeel van een staycation: omdat je snel weer thuis bent, kan je altijd de pauzeknop indrukken en thuis even bijtanken. Die vrijdagavond, na een week op trot, trekken we huiswaarts voor rust en twee nachtjes in ons eigen bed.

Dag 8: Opwijk-Leuven-Aarschot

Nu gaat de trip richting het mooie Limburg! Omdat Leuven op onze weg ligt, stoppen we voor een lunch aan de Vaartkom (in het OPEK, het Openbaar Entrepot voor de Kunsten) en een klimsessie in klimzaal De Stordeur, met een ‘Funhall’ die letterlijk op maat is van kinderen tot 10 jaar. Onze jannemiekes-zonder-vrees leggen het hoogteparcours moeiteloos af, met trotse ouders op de begane grond. Daarna rijden we rustig door naar een camperplaats in Aarschot.

Halte voor de nacht

Deze gratis camperplaats voor acht campers (mét gratis stroom) ligt vlak aan de Demer: geen wondermooie plaats maar ruim voldoende.

Dag 9: Aarschot-Tielt-Winge-Averbode-Westerlo-Beringen-Heusden-Zolder

De volgende dag zijn we klaar voor een aantal korte stops. We doen een wandelingetje rond en natuurlijk op de Vlooybergtoren in Tielt-Winge, de zwevende trap in het prachtige Hageland. We stoppen bij de abdij van Averbode, met natuurlijk een verplichte passage voor een ijsje in de ‘lekdreef’. Daarna spelen we de calorieën weg in de superfijne speeltuin van café Boswachtershuis in Westerlo en rijden we Limburg binnen voor een lichte avondmaaltijd in Blueberry Fields, met blauwbessen verwerkt in elke overheerlijke schotel en een lekkere mocktail/fruitthee erbij.

Halte voor de nacht

Die avond slapen we tussen de bossen en vijvers van Bolderberg, op een van de drie gratis camperplaatsen van Domein Bovy, vlak bij het circuit van Terlaemen-Zolder.

Dag 10: Heusden-Zolder-Beringen-Dilsen-Stokkem

Na ons verkenningsbezoekje aan Blueberry Fields de avond tevoren keren we terug om er blauwbessen te plukken. Deze week heb ik mijn fiets mee, dus ik leg de afstand Bolderberg-Koersel met de fiets af, met een mooi stuk langs het Albertkanaal en over het voormalige kolenspoor tussen de mijn van Zolder en het kanaal. Na hun ontbijt komen Stijn en de kinderen me met de bus achterna.

Het 22 ha grote domein van Blueberry Fields ligt in de vallei van de Zwarte Beek, een geweldig natuurpark met de ideale vegetatie voor de blauwbes. Een educatieve wandeling (nog even wachten met het plukken van die bessen!) vertelt je alles over de werkwijze op het domein, over de natuurvriendelijke visie van de eigenaars en over de geschiedenis van de streek. En over gezond zijn en tevreden zijn met je leven. Na de wandeling en de nodige uitleg over hoe je moet plukken krijgen we een emmer en spelen we seizoensarbeidertje. Betalen op gewicht en smullen maar!

In de namiddag keren we terug naar het circuit van Terlaemen voor het openluchtzwembad. Na enkele camperplekjes zonder faciliteiten zijn we immers toe aan een douche! Ook zonder de douche is het een fijne plek: een kleiner zwembad met een leuke, 60 m lange glijbaan en een grote grasligwei, met het gezoem van het circuit op de achtergrond.

Halte voor de nacht

Die avond staan we op een camperplaats aan de Oude Maas, in Dilsen-Stokkem.

Dag 11: Dilsen-Stokkem-Zutendaal-Hoeselt

’s Anderendaags hoeven we maar de parking over te steken om ons te melden in Maascentrum De Wissen voor de huur van een fluisterboot. We trekken een zwemvest aan en na een geanimeerde uitleg van de botenman kruipen we in onze elektrische boot, met ontbijt op zak. De Oude Maas heeft een directe toegang tot RivierPark Maasvallei, maar heel ver kan je niet varen. Toch is het wel fijn op deze frissere dag: volop watervogels rondom, slaapvlotten op het water en mooie treurwilgen tot in de rivier. Bestuurders van de bootjes moeten minimaal 18 jaar zijn, maar de kinderen nemen nu en dan het stuur over. Op het verste punt meren we aan en maken we een wandeling naar de uitkijktoren Negenoord, die gemaakt is van leem en grind uit de plaatselijke vallei, een voormalig grindwinningsgebied.

Na een late lunch in Zutendaal zoeken we met veel moeite naar huurfietsen voor morgen. We zijn duidelijk niet de enigen! We rijden naar de Lieteberg, een van de toegangspoorten tot het Nationaal Park Hoge Kempen. We schrikken van het volk in het bezoekerscentrum: het lijkt er wel de ingang van een pretpark! Ondanks onze twijfel trekken we onze schoenen uit en vatten we het blotevoetenpad aan. In het begin is het een beetje aanschuiven, maar het pad is lang genoeg en een hele beleving. Minder ‘vettig’ ook dan het pad in het Zwin, dus Aster geniet er dit keer duidelijk wat meer van. Het verrast ons dat het hier zo druk is. Dat gevoel hebben we niet vaak gehad deze vakantie. Limburg is als vakantieland duidelijk al goed ingeburgerd, zeker als het om het Nationaal Park de Hoge Kempen gaat, het enige NP in Vlaanderen.

Terecht ook, want het NPHK is geweldig goed georganiseerd, met zes toegangspoorten met elk hun eigen bezoekersonthaal en thema. Samen vormen ze een professioneel netwerk met een mooie visie op de natuur, dat bovendien bijzonder kindgericht is. Een ideale plek voor jonge gezinnen met kinderen! De paar dagen die we hier in de buurt doorbrengen, zijn dan ook absoluut niet voldoende en we zien ons bezoek eerder als een voorsmaakje. Een regio waar ze ons zonder twijfel zullen terugzien dus.

Halte voor de nacht

Overnachten doen we nu in de tuin achter B&B Nollekes Winning, een Haspengouwse vierkantshoeve die de tweede plaats kreeg op het lijstje van de beste camperlogies van 2019 volgens Campercontact. Haspengouw ligt wel wat uit de richting tussen onze stops in Zutendaal en Genk, maar we hadden deze plek van tevoren al geboekt. Bovendien is dit uitzonderlijk in de regio: een camperplaats mét douche.

Dag 12: Hoeselt-Genk

Een goede manier om een groter gebied snel te verkennen en tegelijk intensief te beleven, is per fiets. Onze zoektocht naar een ouder-kind-tandem voor Stijn en Aster (ikzelf en oudste dochter Jolien hadden onze fietsen ‘op zak’) voert ons terug naar NPHK-toegangspoort Kattevennen in Genk.

We zijn wel met de fiets in Genk, maar besluiten het spectaculaire Fietsen door het water aan fietsknooppunt 91 in Bokrijk links te laten liggen. Een reden om nog eens terug te komen. We willen immers zo veel mogelijk het Nationaal Park zelf aandoen. We stippelen een fietstocht uit met fietsknooppunten in het park, maar ook wel wat toegangspoorten, om de verschillende aspecten van het natuurgebied zo goed mogelijk te leren kennen. Met de picknick op zak vertrekken we voor een fietstocht die voor Jolien ‘de langste van haar leven’ zal worden: 42 km fietsplezier in de prachtige natuur! De ouder-kind-tandem is een schot in de roos, al trapt Aster niet altijd even actief mee (eigenlijk alleen de eerste 5 km). Die luxe heeft Jolien op haar eigen fietsje uiteraard niet, dus haar prestatie verdient een dikke pluim! Hier komen we zeker nog eens terug als de houten fietsbrug van Fietsen door de heide in het Nationaal Park klaar is!

De afterparty van die dag beleven we in een zeer bedrijvig Genk-centrum. Het is er niet evident om een leuk eetterrasje te vinden met een tafeltje vrij, want blijkbaar is Genk iedere eerste donderdag van de maand dé place to be. Zonder coronavirus nodigen ruim dertig Genkse horeca-uitbaters van mei tot september iedereen één keer per maand uit voor een avond ‘Iedereen Donderdagt’ met gezellige terrassen, kampvuur, sfeermarkt en liveoptredens. De kinderen krijgen hun papa zover dat hij met hen salsa gaat dansen op de dansvloer, terwijl ik nog nageniet van de maaltijd en de leuke atmosfeer. Op de terugweg blijven we nog plakken bij een stevig rockoptreden-met-kampvuur, waardoor we pas na 22 uur terug bij de bus komen, zonder enig idee waar we kunnen overnachten!

Halte voor de nacht

Op Kattevennen hadden we camperplaatsen gezien. We keren tegen beter weten in terug naar de parking, want ongetwijfeld zijn de zeven beschikbare camperplaatsjes volzet. En inderdaad. Dus zetten we ons maar op een parkeerplaats er vlak naast, voor een min of meer clandestiene overnachting. Uitzonderlijk moet dat eens kunnen voor een buscamper!

Dag 13: Genk-Beringen-Heusden-Zolder

Het voordeel van deze plek is dat we de dag erna recht uit ons bed richting bezoekerscentrum kunnen wandelen. In de Cosmodrome worden 360° shows voor kinderen vertoond en kan je een sterrenwacht en expo bezoeken. De meisjes gaan ‘Op zoek naar de Chocolade Planeet’. Een ideale activiteit voor deze druilerige ochtend.

Na afloop rijden we naar de andere kant van Genk, naar de voormalige mijn van Winterslag. In de gangen van C-mine gaan we op zoek naar Cyriel de krekel. Je komt er zo alles te weten over de mijn, maar het is tegelijk een spannend gezinsspel dat de kinderen van begin tot einde boeit. Daarna amuseren we ons nog in het tweede labyrint van onze vakantie: niet in een maisveld dit keer, maar een indrukwekkend stalen doolhof. 

Omdat we de dag ervoor de smaak te pakken kregen bij de optredens in Genk, sluiten we de vakantie af met een muziekfestivalletje in Paal-Beringen: Paal op stelten. De jongste dochter veilig op papa’s schouders, de oudste dochter enthousiast shakend voor ons op de dansvloer. We laten de pret niet bederven door enkele regenbuien.

Halte voor de nacht

Het festival is op een boogscheut van de prima camperplaats waar we eerder die week stonden, aan Domein Bovy, want de vorige keer spotten we daar ook nog een leuke zoektocht.

Dag 14: Heusden-Zolder-Opwijk

We besluiten onze tweede staycationweek met een educatieve tocht onder leiding van Martin de IJsvogel door het Domein Bovy: een sprookjeswandeling langs de kinderboerderij en over een vlonderpad langs de verschillende vijvers. Een fijne afsluiter voor een geslaagde week in de Limburgse mijnstreek. En raad eens? Een uurtje later waren we al… thuis!