Vi(v)a de Vias Verdes

Deze fietsvakantie in het oosten en noordoosten van Spanje richt zich tot kampeerders die daar de nodige tijd voor vrij hebben, op eigen kracht ter plekke raken en met hun camper de verplaatsingen onderweg maken. Met de rit ernaartoe en terug ben je dus algauw een maand van huis. Een comfortabele camper of caravan is dan geen onwelkome luxe. ‘Bovendien kamperen we telkens op gerieflijke, goed uitgeruste campings’, verzekert reisbegeleider Marc van Oosterwijck, die samen met echtgenote Eliane waakt over het welzijn van de deelnemers op de gravel van de Vias Verdes van Noordoost-Spanje.

De ‘groene wegen’ in kwestie zijn voormalige spoorlijnen (wat Marc wel een aardige bijkomstigheid vindt, want hij is zelf een spoorwegman geweest), vlakke wegen in een glooiend landschap. Hoewel, ‘vlak’? ‘Soms voel je toch een vals plat’, zegt Marc. Bijvoorbeeld op weg naar Caudel, ‘al is dat wel een mooie tocht tussen de amandelbomen en de dennen, met in de verte zicht op kleine dorpjes op de heuvelhellingen.’ Voordeel van een vals plat is dan weer dat de terugweg zeer vlotjes verloopt. Blijkbaar is de rit toch niet zó vermoeiend, want in de namiddag is er nog een wandeling gepland naar de hoge waterval van Navajas, die zeer de moeite waard is.

Maar veel moeite kost het dus niet. ‘We doen alles op ons gemak. Ook de fietswegen zijn altijd zeer rustig. Er zijn nauwelijks andere fietsers. Toch is het soms uitkijken voor tegenliggers. Dan fluit ik. Ik fiets voorop en Eliane achteraan, met daartussen een lange sliert van 25 man, die ik waarschuw met een eigen fluitsignalensysteem, voor ‘oppassen’, ‘stoppen’, ‘vertrekken’.’

Om de andere dag ongeveer klimt het gezelschap op de fiets voor een goed uitgestippelde tocht door het groen. ‘We doen maximaal 50 à 60 kilometer per dag. Zowat om het uur stoppen we, zodat de deelnemers optimaal kunnen genieten van de landschappen.’ Marc en Eliane staan ook in voor de EHBO en technische ondersteuning, indien nodig. ‘Omdat we telkens een lus fietsen en terugkeren naar de camping, zijn we nooit ver van huis, mocht zich een ernstig probleem voordoen. Maar dat is nog nooit gebeurd.’

Stad en kust

Als opwarming fietst de groep na de verwelkoming naar Zaragoza. ‘Waar Eliane en ik de fietsen – vooral e-bikes – bewaken, zodat iedereen op het gemak de stad kan verkennen.’

De fietsvakantie biedt een combinatie van natuur en stad: ook Valencia en Barcelona staan op het programma, net zoals kleinere historische plaatsen. Zoals bijvoorbeeld Albarracin met zijn indrukwekkende omwalling. ‘Daar doen we een wandeling in plaats van een fietstocht. Kwestie van afwisseling, maar ook praktisch om het stadje te bezoeken. We staan daar ook op een camping, dus je kan op eigen gelegenheid nog wat gaan fietsen of een bergwandeling maken.’

‘Bij Valencia blijven we vier nachten op een camping in El Saler. Deze stad verkennen we uitvoerig: zowel de oude binnenstad, die we per bus aandoen, als het nieuwe moderne stadsdeel, waar we naartoe fietsen. In de oude stad gidsen we de mensen langs de belangrijkste bezienswaardigheden, zoals de arena en het keramiekmuseum, en we nemen ook een kijkje in de mooie hal van het station. Met de fiets via de sinaasappelplantages en het Parque Fluvial del Túria over de rivierbedding naar de stad. Eind april is het weer al mooi en vooral niet te heet, maar als het toch eens regenachtig zou zijn, kunnen we deze uitstappen wisselen. Want ja, op de fiets moet het wel droog zijn en liefst ook zonnig om ten volle te genieten het moderne Valencia, dat met gescheiden fietspaden goed voorzien is op fietsers. De dag erna is een rustdag, waarop je nog een keer naar de stad kan gaan, als je dat wil.

Hier kampeert de groep aan de kust. Daar blijft ze nog langer, door een dikke 200 km noordwaarts te trekken, naar een volgende camping. ‘De dag daarna maken we een mooie fietstocht in de vlakke delta van de Ebro, tussen de rijstvelden’, zegt Marc.

De deelnemers genieten nog meer van de Costa Dorada, met een fietstocht naar de toeristische plaatsjes Cambrills en Salou, waar ze wat gelegenheid tot (fun)shoppen krijgen. Vier dagen later wordt er nogmaals langs de kust gefietst, naar de badplaats San Feliu de Guixols. Daartussen brengt de groep een bezoek aan Barcelona, een must aan deze kust. Met een busje gaat het naar het centrum, waar een gezamenlijke wandeling wordt ondernomen langs de bezienswaardigheden. ‘De Sagrada Família doen we daarbij echter niet aan. Dat monument bezoeken duurt wat lang, en is vrij duur. Maar je kunt dat alsnog doen op de rustdag. Let wel: plan je bezoek online, want dat werkt met tijdssloten.’  

Stad in de bloemetjes

Nog een stad, met nog een mooie kerk, die de deelnemers, ditmaal opnieuw te fiets, bezoeken is Girona. ‘We zijn daar net voordat het beroemde bloemenfestival Temps de Flors plaatsvindt.’

De kampeerders-fietsers doen op deze groepsreis niet enkel steden en de zee aan, maar ook het bergachtige binnenland met zijn haast ongerepte natuur. Na de Ebrodelta trekken de deelnemers terug landinwaarts voor onder meer een spectaculair landschap, met oude spoortunnels - we zijn per slot op de Vias Verdes. ‘Tijdens onze fietstocht naar Xerta tellen we er niet minder dan 64! Opgelet, het is er stikdonker’, waarschuwt Marc. ‘Sommige tunnels zijn verlicht, automatisch met een bewegingssensor of met een aan- en uitknop aan het begin en einde van de tunnel die we zelf moeten bedienen, maar meestal moeten we zelf voor onze verlichting zorgen. Een goede raad: blijf in groep fietsen, zodat je meer licht hebt. Op terugweg stoppen we voor een wandeling door de canyon van Fontcalda, indrukwekkend natuurschoon waar je zomaar langs zou fietsen als je het niet weet.’

Bij fietstochten in het groen is er niet altijd de gelegenheid om eten en drinken te kopen. ‘We waarschuwen de deelnemers dan ook de avond tevoren, tijdens onze dagelijks briefing over de volgende dag, dat ze picknick mee moeten nemen of net niet. Als dat niet nodig is – bijvoorbeeld in een stad heb je kansen genoeg om iets te vinden – kan je nog beslissen zelf iets mee te nemen als je geen tijd wil verspillen aan het zoeken naar iets te eten of aan op restaurant te gaan. Vaak eten we ’s avonds ook samen in het restaurant van de camping, dat is ook iets om rekening mee te houden. Overigens, als we al enkele dagen onderweg zijn samen en iedereen heeft elkaar wat leren kennen, dan kan het heel plezant zijn, zo samen op restaurant.’

Nog een mooie fietstocht in de natuur, maar met soms enkele pittige hellingen is op de Pirinexus-route. ‘Dat is een in totaal 350 km lange Catalaanse fietsroute die tot in de Pyreneeën en zelfs tot in Frankrijk leidt’, zegt Marc. ‘Het stuk dat wij fietsen gaat over een oude spoorbedding en passeert nogal wat fruitplantages. Het is meteen ook het slotakkoord van de reis. Na deze tocht en een gezamenlijke avondmaaltijd nemen we afscheid van elkaar.’ De meeste deelnemers trekken op hun gemak naar huis, maar wie een reis van een maand nog niet lang genoeg vond, kan gerust nog wat langer in Spanje blijven.

Comfortabele campings

• Op de rondreis van 25 dagen doet de groep maar liefst 10 campings aan. Meestal staat ze er twee nachten (5x), maar ook weleens drie (3x) en zelfs één keer vier nachten, niet toevallig onder meer bij grote steden Valencia en Barcelona.
• Dat 8 van de 10 campings dezelfde zijn als op vorige edities van de reis, zegt veel over de kwaliteit ervan. ‘We kozen bewust voor gerieflijke, goed uitgeruste campings die het nodige te bieden hebben. We zijn lang onderweg, dus we zijn gesteld op rust en comfort.’
• Nieuw in het aanbod zijn de campings Devesa Gardens in El Saler, bij Valencia, en de camping Els Prats Alannia in Mont-roig del Camp. ‘De vorige camping in Mont-roig was nogal een drukke strandcamping, vol Hollanders.’
• Alle campings zijn gekozen op hun ligging (bijvoorbeeld dicht bij een bushalte of pal op de Vias Verdes), goed sanitair en natuurlijk voldoende ruimte voor alle campers en caravans.