De mooiste vergezichten van het land

De Kust telt 200 zonuren meer dan Ukkel. Het microklimaat laat zich ook vandaag gelden met frissere temperaturen en een stralende hemel. We stappen van west naar oost en hebben daar twee redenen voor. De wind blaast op dit moment in die richting, vooral op het strand is rugwind een opsteker. De tweede reden is dat we zo de felle namiddagzon niet in de ogen krijgen.

17 -> 18 -> 19 -> 22 -> 21 -> 29 -> 28      

De Kykhill van De Panne

Knooppunt 17 ligt in de duinen. Met het Leopold I-monument in de rug stappen we de Esplanade af naar de beroemde Dumontwijk van De Panne. De gele klinkers van de Hoge Duinenlaan zien er verweerd uit. Boven op de Kykhill krijgen we een prachtig uitzicht, het eerste van vele.

Het provinciaal bezoekerscentrum Duinpanne ligt midden in het Calmeynbos. Rondom zien we de gevolgen van een zware storm. Takken liggen verspreid als olifantenbeenderen op een kerkhof. We volgen de Sportlaan naar links en betreden het met klimop overwoekerde Kerkepannebos dat aansluit op Sint-Idesbald.

28 -> 34 -> 36 -> 38 -> 37 -> 43 -> 42 -> 41 -> 49 -> 50 -> 55 -> 54 -> 53 -> 59 -> 60 -> 61 -> 62 -> 69 -> 68 -> 71 -> 72 -> 73          

De duintoppen van Koksijde – Oostduinkerke

Net om de hoek in de Veurnelaan komen we langs het verlaten vakantieoord Mathilde Schroyens. Hier beleefden generaties Antwerpenaars zeeklassen, nu zijn het vooral urban explorers die er de krijtborden volschrijven.

We stappen door de Noorderduinen waar grazers het gras kort houden. Een opeenvolging van kleinere natuurgebieden kondigt zich aan. In de lente geurt het hier naar voorjaarsbloeiers.

De Duinenabdij heeft het uitzicht van de Westkust mee bepaald. We volgen zandwegen tussen vakantiehuisjes en campings in de richting van de Hoge Blekker, met zijn 33 meter de hoogste duin van de Kust. Rond bezoekerscentrum Doornpanne duiken, als duivels uit een doosje, tientallen wandelaars, fietsers en ruiters op.

Vanaf knooppunt 68 wordt het pittig met de scherpe duinen van Ter Yde. Langs het pad groeit blauwe zeedistel.

73 -> 75 -> 85 -> 6           

De ridders van Nieuwpoort

De grens tussen Groenendijk en Nieuwpoort is duidelijk zichtbaar op de dijk. Witte wolken drijven voorbij. Nieuwpoort-Bad staat bekend als shoppingstad en dat is te zien aan de voorbijgangers.

Op een golfbreker staat het ruiterstandbeeld ‘Men’ van Nina Beier. De vloed komt opzetten en het water rolt over de voeten van de paarden. Het is onderdeel van het permanente beeldenpark aan zee dat dankzij de kunsttriënnale Beaufort ontstaat. Ook deze zomer vindt Beaufort plaats.

Aan de IJzermonding nemen we de veerboot naar het gelijknamige natuurgebied. Nabij de rood-witte vuurtoren werd in 1600 slag geleverd tussen Spanjaarden en de toen nog jonge Hollandse staat. De Hollanders wonnen ternauwernood. Het strand en de duinen kleurden bloedrood.

Links ligt een beschermd zeehondenstrand. Nobel initiatief, alleen jammer dat zeehonden niet kunnen lezen. Er is dus geen zeehond te bespeuren.  

6 -> 76 -> 75 -> 73 -> 71 -> 69    

De Warandetoren in Middelkerke

Tijdens de week houden de militairen van Lombardsijde soms schietoefeningen richting zee. Voorbij een reuzenpalenrij gaan we rechtsaf en we vervolgen onze weg door de duinen waar ooit de beroemde camping Cosmos zonevreemd lag te wezen.

In hartje Westende bezoeken we een kunsttentoonstelling in Villa Les Zéphyrs, een prachtige villa vol artnouveau-elementen uit het interbellum.

In de Warandeduinen werd een watertoren doormidden gezaagd. Het lijkt wel of het metalen helmgras boven op de uitkijktoren wuift in de wind.

We stappen door het Normandpark en zoeken onze eerste overnachtingsplaats op. ’s Morgens wacht in Hotel Kristoffel een uitgebreid ontbijtbuffet.

69 -> 67 -> 66 -> 65 -> 64 -> 61 -> 60      

Kilometers zeezicht in Oostende

De Atlantikwall in provinciedomein Raversyde is een prachtig openluchtmuseum. Het natuurpark staat vol kleurrijke bloemen.

James Ensor ligt begraven naast het Duinenkerkje dat hij van de afbraak heeft gered. De kerk trotseert al eeuwen de grillige kustelementen en oorlogen. Hier gaan we de dijk op en blijven die kilometerslang in de richting van de haven volgen.

Aan de Vistrap nemen we het veer naar de Oosteroever. Windmolens staan klaar om verscheept te worden naar de Thorntonbank. Op de Oosteroever vind je onder meer Deschildre Streekproducten waar je een picknick kan bestellen.

Op het gratis toegankelijke dak van het massieve Fort Napoleon heb je een prachtig uitzicht. We volgen het smalle dijkje in de richting van de Twins Club in Bredene. Surfers zorgen voor een kleurrijk schouwspel in de branding.

60 -> 59 -> 57 -> 55        

Het bloemrijke Bredene

We verlaten de Spinoladijk en trekken de zeereepduinen in. Af en toe krijgen we op de kam mooie uitzichten over zee. In de niet-toegankelijke stukken van de Paelsteenpanne zien we orchideeën en duinviooltjes bloeien.

Het is door toedoen van Leopold II dat de Koninklijke Golf Club Oostende in Vosseslag werd aangelegd. Eigenlijk wou hij van de duinen tussen Bredene en De Haan één groot park maken.

55 -> 53 -> 51 -> 1 -> 2 -> 50 -> 48 -> 47 -> 46     

De Duinbossen van De Haan

Vanaf Vosseslag duiken we de Duinbossen in. Ze werden in de 19e eeuw aangeplant om de akkers in de polders te beschermen tegen het opstuivende zand.

Langs het geklasseerde tramstationnetje stappen we door de Concessie, het erfgoedhart van De Haan. Einstein zit tussen de villa’s op een bankje in de Normandiëlaan. De geleerde woonde hier in 1933.

Het pad in de Duinbossen golft op en neer in het door recente stormen opgeschudde bos. Aan knooppunt 1 buigen we links af in de richting van het strand.

In Wenduine zoeken we B&B Vis-à-vis op. Herboren volgen we de dijk om ter hoogte van knooppunt 47 voor het strand te kiezen. Het is eb, dus kunnen we op verhard zand stappen.

​46 -> 44 -> 42 -> 41 -> 39             

Belle Epoque in Blankenberge

We gaan rond de jachthaven en komen in het centrum van Blankenberge, binnensmonds het gelijknamige lied van Hugo Matthysen neuriënd dat hier altijd voor controverse heeft gezorgd.

Sommige hotels en vooral de huizen rond de Sint-Rochuskerk stralen de bouwstijl van de Belle Epoque uit, de periode waarin Blankenberge van vissersplaatsje uitgroeide tot een toeristisch centrum.

We stappen opnieuw door zeereepduinen, die fijne muur van zand tussen het strand en het hinterland. Natuurgebied De Fonteintjes, zo genoemd door de opstuwing van het water, is één grote modderpoel.

39 -> 36 -> 35 -> 33 -> 32 -> 31  

Drukte in Zeebrugge

Het brede strand van Zeebrugge is ontstaan door de havenarmen die zich 2,5 kilometer ver uitstrekken in de zee.

Een kakofonie aan geluid rolt als een golf over ons heen in de haven. Het contrast met de stilte in de duinen kan niet groter zijn. In deze vrolijke chaos stappen we dapper rechtdoor.

De rust keert terug als we het Albertdok ronden. In de oude Vismijn werd het maritiem themapark Seafront ingericht. Elke vrijdag staan aan de viswinkels aan de overkant lange rijen wachtenden. Dan komt immers de vis binnen, levendevesch.

31 -> 29 -> 27 -> 25 -> 24             

Vergeten parkje in Knokke-Heist

De Panoramabrug verbindt de Baai van Heist met het opgehoogde natuurgebiedje Sashul. We dalen af via de Vuurtorenweiden en bereiken het centrum van Heist, vroeger een vissersdorp. Sincfala, het Museum van de Zwinstreek, is een verzamelplaats van oude kustverhalen.

In Duinbergen kan je over elke villa een verhaal schrijven. Na het dwarsen van de Koninklijke Baan komen we in het mooie Park 58 in Knokke, aangelegd in de periode rond expo ’58. Natuurpunt noemt het een ‘floristisch pareltje van onze kust’.

We stappen rechts van het in 1924 gegraven Zegemeer en blijven rechtdoor aanhouden tot aan knooppunt 24 dat zich in de beroemde Lippenslaan bevindt. Hier verlaten we het wandelnetwerk en gaan rechtsaf in de winkelstraat die uitgeeft op het treinstation.