Luxepaardje op het gravelcircuit

Voor we op pad gaan, prijkt de fiets in onze woonkamer, zo’n prachtexemplaar zetten we niet zomaar in de garage.  Zoonlief smeekt om ook een testritje te mogen maken, ik ben dus duidelijk niet de enige die valt voor het strakke design en het stoere uiterlijk. 

De eenvoud van de fiets is gedeeltelijk te danken aan de uiterst kleine en lichte TQ (Technologie im Qualität) HPR-50 motor, die met zijn diameter van 8 centimeter verstopt zit in het bracket. Zo valt het niet op dat ik onderweg wat extra power meekrijg, om mijn ervaren fietspartner te kunnen bijhouden.  Het Duitse merk levert een ongezien goede verhouding tussen gewicht en vermogen, hij weegt slechts 1,8 kg voor een koppel van 50 Nm. Bovendien is de motor niet alleen quasi onzichtbaar, maar ook onhoorbaar, wat enorm prettig is. Je gaat tenslotte in het bos fietsen om het gefluit van de vogels te horen en niet het gezoem van je fiets. Ook de TQ 360 Wh batterij zit netjes verstopt in het frame en kan, voor lange tochten, aangevuld worden met de bijgeleverde 160 Wh Range Extender, die er uit ziet als een simpele waterbidon. Onopvallend en efficiënt. Dankzij het quick-release systeem wissel je de extra batterij ook supersnel in voor een echte bidonhouder, zonder dat je gereedschap nodig hebt. 

Tijdens een korte proefrit merk ik meteen op hoe licht en wendbaar de fiets wel is. Niet alleen de motor en batterij zijn licht en compact, ook het carbon frame en de carbon onderdelen beperken het gewicht drastisch. Ik weet niet hoeveel mijn eigen oerdegelijke Belgische Achielle e-bike weegt, maar tegenover de 12,5 kg van de Solace Gravel lijkt hij in elk geval loodzwaar. 

Een rondje rond de kerktoren is natuurlijk niet genoeg om de gravelbike grondig op de proef te stellen en dus trekken we naar het Brusselse om een deel van de Kolenwoudroute te ontdekken.  Hobbelige en modderige zandpaadjes, boomwortels, kasseien en wat stevige hoogteverschillen, precies waarvoor dit soort fiets gemaakt is.  Ik ben niet gewend aan de sportieve zithouding, waardoor ik in het begin nog wat onzeker bergaf bol, maar het Syncros Tofino zadel voelt comfortabel onder mijn nieuwe fietsbroek met zeem en de carbon wielen met eromheen brede Schwalbe G-one overland banden met een breedte van 50 mm, vangen de hardste schokken op.  Mijn handen vinden naadloos hun positie op het comfortabele stuur, waar ik soepel en precies kan schakelen met het de Sram Force XPLR eTap AXS, met 12 versnellingen. Een simpele druk op de knop volstaat. De SRAM Force eTap AXS HRD hydraulische schijfremmen werken zo goed dat ik moet opletten niet té bruusk te remmen. Zelfs bij vlot bergaf rijden kom ik ten allen tijde probleemloos tot stilstand. 

Het led-display is verwerkt in de bovenbuis en geeft me onderweg alle informatie die ik nodig heb.  Met een druk op het knopje controleer ik het batterijniveau, het aantal kilometers dat ik nog kan rijden en zelfs wattage.  Ook van ondersteuningsniveau wisselen – er zijn drie standen – gaat via ditzelfde knopje, iets wat ik als onervaren fietser toch minder praktisch vind. Mijn hand van het stuur halen terwijl ik een helling opklim, daar ben ik toch nog te onzeker voor. Bovendien zet ik verschillende keren per ongeluk de ondersteuning af, in plaats van een standje hoger, zodat ik helemaal buiten adem bovenaan aankom. Op korte stukken waar ik eigenlijk een andere ondersteuningsmodus nodig heb, neem ik vaak niet te moeite om te wisselen.  Naarmate het traject vordert, leer ik de fiets wat beter kennen en daardoor groeit ook het vertrouwen.  Naar het einde van de rit toe gaat het veranderen van ondersteuningsniveau al een stuk vlotter.

Op stukken asfalt bolt de fiets zo vlot, dat ik comfortabel zonder ondersteuning kan rijden.  Op hellingen daarentegen ben ik blij met dat duwtje in de rug.  Op standje 2 voel ik echt de ondersteuning en rijd ik soepel de helling op en op standje 3 vlieg ik enthousiast mijn fietscompagnon voorbij. Hij komt zonder ondersteuning ook wel boven, maar houdt toch een stuk minder energie over. Bye bye! 

Ook de man is fan van de fiets, want hij ziet meteen allerlei eenvoudige manieren om tassen te bevestigen aan het strakke frame en kabelloze stuur om op een meerdaagse graveltrip te gaan.  Ook hij wenst op lange tochten met veel hoogtemeters wel eens dat hij wat extra power had om het laatste stuk van de tocht af te leggen. 

Ook aan connectiviteit heeft Scott uiteraard gedacht. Via een eenvoudige Bluetooth-verbinding kan je verbinden met de TQ E-Bike app, waarin je niet alleen je fietsuitstapjes kunt volgen, maar ook de ondersteuningsmodi en de aandrijving kunt personaliseren, mocht je niet helemaal tevreden zijn met de standaard motorafstelling. De ANT+ aansluiting maakt ook de koppeling met een GPS toestel mogelijk, zoals een Garmin of Wahoo. 

Aan al dat moois hangt ook een stevig prijskaartje, want de deze beauty is de jouwe voor maar liefst € 9999.  Daar krijg je uiteraard wat voor.  De Solace Gravel eRide 10 is het topmodel in de gravelserie, niet alleen visueel een droomfiets maar ook samengesteld met de beste kwaliteit materialen en onderdelen. Ben je op zoek naar een kwalitatieve en lichtgewicht gravelbike die goed presteert op alle soorten terrein én ook nog eens mooi oogt, dan heb je met deze Scott zeker een match.