Dichtbij en toch even ver weg: In de Franse Ardennen

Op naar de Franse Ardennen! Al bij het naderen van de grens met Frankrijk worden we overdonderd door de mooie, kronkelende wegen door de dichte bossen, afgewisseld met weidse landschappen. We passeren een weide met wel minstens 100 ooievaars. Ze trakteren ons op een prachtig schouwspel, eentje waarvoor we onze camper met plezier even aan de kant zetten. 
We maken nog een tweede spontane tussenstop, bij de 25 meter hoge rotsformatie La Roche du Saut Thibault. We klimmen de rots op en genieten van het uitzicht. Wat een bijzonder plek.

Daarna zetten onze trip richting Bogny-sur-Meuse verder.

In dit charmante stadje zien we overal verwijzingen naar de vier Heemskinderen. En als Dendermondenaar voelt dat natuurlijk meteen een beetje als thuiskomen. ‘Ons’ Ros Beiaard blijkt ook een thuis te hebben in de Franse Ardennen. Boven de stad zien we ook een opvallende rotsformatie uit vier delen die bekend staat als Le Rocher des Quatre Fils Aymon. Volgens de legende zouden de vier broers hier met hun Ros Beiaard hier hebben geschuild of gevochten.

Het is een snikhete dag, dus we beslissen de start van onze vijfdaagse in de Franse Ardennen te vieren met een bezoekje aan het terras van Les Rosalies de Graziella. We worden vriendelijk bedienden genieten van het zicht daar op de oever van de Maas.

Naast het terras staan allerlei fietsen en go-carts uitgestald. We huren een e-bike en zoeken de koelte van het water op. We volgen een stuk van de Voie Verte, een fietsroute die langs de Maas loopt. Die is meer dan 100 km lang, maar wij beslissen het rustig aan te doen in deze hitte.

We fietsen vanuit Bogny-sur-Meuse tot in Achamps. De frisse wind langs het water zorgt voor een welkome verkoeling. Het pad langs de oevers is erg vlak, maar de Maas zelf slingert zich een weg tussen steile hellingen, bossen en rotswanden door. We genieten met volle teugen en passeren o.a. het gezellige stadje Monthermé.

Daar vinden we een kleine gezellige camperplaats vlak aan de Meuse, naast enkele boten. Het blijkt ook een perfecte locatie om te vissen. Aan de overkant van de rivier staan mooie, historische gebouwen. We steken er de brug over om verder te fietsen langs de Voie Verte. Onderweg komen we nog langs kleine gemeentes, spoorbruggen en sluizen, tot we de iconische spoorbrug van Achamps bereiken. Daar keren we terug. Onderweg stoppen we nog voor een drankje in de gezellige tuinbar van O Fil d’Eau en daarmee zijn we weer helemaal opgeladen om een steile klim te maken. Want we willen de Bouclé de la Meuse bekijken vanop het uitkijkpunt La Longue Roche boven Monthermé. Gelukkig huurden we e-bikes, want we trotseren enkele zeer steile hellingen. Eens boven, genieten we van het zicht over deze indrukwekkende bocht van de Maas in combinatie met de avondzon.

Het is tijd om deze eerste dag af te sluiten. We brengen onze e-bikes terug en rijden door naar onze camping Marvilla Park aan het meer van Vieilles-Forges. Onderweg er naartoe, stoppen we nog even voor een mooi uitzicht over de bossen, met zonsondergang.Bij het meer overvalt de gezellige drukte ons. Op deze zwoele zomeravond zitten er nog veel mensen op het strandje en op de terrasjes van enkele bars aan het meer.

Dag 2 van onze trip belooft ook weer een snikhete dag te worden. Daarom we staan vroeg op om een wandeling rond het meer te maken. We gebruiken de app Komoot om een route van ongeveer 12 km uit te stippelen. Onderweg komen we ook bewegwijzering tegen die dezelfde wandeling lijkt aan te duiden, maar in de tegenovergestelde richting dan ons toertje.

De wandeling begint bij de camping en gaat eerst even over de weg, maar al snel duiken we het bos in, voorbij het Elfy Park. We lopen door een naaldboombos, weg van de drukte, over rustige, leuke paden. We passeren het kleine dorpje Les Vieilles Forges, dat we even doorkruisen, waarna we verder wandelen door een loofbos. Hier vinden we idyllische plekjes om te picknicken of te genieten van het uitzicht Het meer is heel geliefd bij vissers en we passeren er dan ook heel wat die zich op heel mooie plekjes geïnstalleerd hebben op de oevers. We passeren langs waterloopjes en over improviserende bruggetjes, wat het extra avontuurlijk maakt. De meeste paden volgen de waterkant. Na een tijdje moeten we kort even langs een drukke weg wandelen, maar dat pad is goed afgeschermd van het verkeer. En hoe dichter we weer bij de camping komen, hoe meer aangelegde rustplaatsen, picknickbanken en rotspartijen we tegenkomen. Er hebben zich gezinnen of groepjes jongeren geïnstalleer. Maar toch voelen deze plekken niet aan als echt druk.

Weer op de camping wordt het natuurlijk wel wat drukker, vooral op het strandje. Daar zien we vooral gezinnen met jonge kinderen, want er zijn redders aanwezig. Er zijn ook enkele bars en kraampjes met ijsjes. Door heel het meer rond te wandelen, hebben we niet alleen de rustige plekken langs de oevers gezien, maar ook de rotspartijen met picknickbankjes en het drukbevolkte strand. Ja, er is echt voor ieder wat wils aan dit meer. Zwemmen blijkt ook overal toegestaan. Als je daar nood aan hebt, kan je ook het veilig afgeschermde strandje opzoeken. Je mag ook waar je maar wil het meer op met je eigen bootje of sup. Of je kan iets huren om aan watersport te doen in de club langs het strand. Wij huren een sup, want het is weer heet in de namiddag. Dobberen met een sup lijkt ons de ideale manier om af te koelen en de rustige plekjes van het meer op te zoeken. We peddelen naar een zijarm, passeren zwanen, genieten vooral van de stilte en nemen vanop de sup een duik in het frisse water. ’s Avonds sluiten we dag nog af met een stevige open water zwemtraining in het meer en genieten we van een lekker drankje bij Bar et Jus. Meer moet dat niet zijn op een mooie zomeravond als deze.

Dag 3 beginnen we met een bezoek aan Parc Terravolte in Fumay. We hebben vooraf online een afdaling van de zipline gereserveerd. Dat belooft een spannende ervaring te worden, want je vliegt er in een harnas over een lengte van 1,2km over de Maas naar beneden. En dat aan een maximale snelheid van ongeveer 100km/h.

Parkeren doen we aan de oever van de Maas. De toegang van het domein van Parc Terravolte is aan een mooie oude brug over de Maas. Dit schept meteen een fijne sfeer. We zien ook heel wat restanten van de geschiedenis van deze locatie terug tijdens onze wandeling naar de start van ons vliegavontuur.

Bij de receptie krijgen we een harnas en alle nodige veiligheidsmaterialen zoals een helm aangeboden. Daarna worden we met een jeep naar het hoogste punt gebracht. De rit door het bos is al een avontuur op zich, want we rijden over zeer hobbelige, onverharde paden. Eenmaal boven aangekomen, hebben we meteen een mooi uitzicht over de vallei.

Aan de start van de zipline krijgen we nog wat instructies en dan is het zover: we gaan vliegen over de Maas! Het gevoel is onbeschrijfelijk – alsof je zweeft en tegelijk een levende drone bent. Want er valt zo veel te zien onder je. Een ervaring die we niet snel zullen vergeten…

We rijden ongeveer 50 minuten naar het Château de Sedan, het grootste middeleeuwse kasteel van Europa. Vrienden hadden ons aangeraden dit kasteel zeker te bezoeken. Bij aankomst zijn we net op tijd om naar het middeleeuws spektakel met paarden te kijken. Dit blijkt sowieso inbegrepen in de toegangsprijs. Het eerste kwartier van de voorstelling is vrij rustig, maar daarna komt het op gang met veel actie.

Na de voorstelling wandelen we door het kasteel. We bekijken er films met animaties over de geschiedenis en krijgen een goed beeld van het leven in het kasteel, door de sfeervol ingerichte ruimtes en interactieve opstellingen. En ook buiten zijn er taferelen opgesteld die de geschiedenis levendig maken. We dompelen ons onder in het rijke verleden van het kasteel en het leven in de middeleeuwen. Een aanrader voor iedereen die van geschiedenis houdt!

Na ons bezoek aan het kasteel rijden we naar Le Lac de Madine, waar we onze volgende camperplek hebben gereserveerd in Nonsard.

Hiermee verlaten we de Franse Ardennen voor een bezoek aan de Grand Est. Tijdens deze rit verandert het landschap sterk. We rijden nu niet meer door bossen, maar door uitgestrekte velden met veel landbouw. We zien een buizerd op een typische hooibaal zitten, ooievaars, een reiger…

En een uur later zijn we al de tel kwijt van alle roofvogels die we her en der in het landschap zien zitten. Op de camperplaats krijgen we een ruime plek aan de kant van het water toegewezen. We genieten na een korte avondwandeling langs het meer van de rust en stilte.

Na een rustige nacht aan het meer trekken we naar het onthaal. Daar huren we mountainbikes om een toertje te maken rond het meer. We volgen de pijltjes, maar maken een kleine, maar stevige omweg steil omhoog voor een bezoekje aan de Butte de Montsec. Het is een statig Amerikaans monument om de Eerste Wereldoorlog te herdenken. We konden het ≈ op onze camperplaats al zien als een klein wit gebouwtje, maar als we erlangs staan, zijn we diep onder de indruk. De heuvel waarop dit bouwwerk staat, lag in het hart van het front en was heel belangrijk omwille van het strategische uitzicht over de vlakte van de Woëvre. De oorlog en vele veldslagen in deze regio: we zijn onder de indruk. Daarna dalen we terug de heuvel af en zetten we onze tocht rond het meer verder. We passeren nog enkele toffe steigertjes, stukken bos, natuurlijke oevers met veel vogels en een observatiehut.

Na een tocht van 24km (zonder de omweg naar Butte de Monster zou dit 18km geweest zijn) bereiken we terug de camperplaats.

Net op tijd, want kort na de namiddag hebben we een boottocht met lokale gids op de planning. Die boekten we ruim op voorhand. En gelukkig, want de boottochten blijken op mooie dagen altijd volboekt.

Gids Jean-Philippe staat ons op te wachten aan het haventje van Nonsard. We nemen samen met een klein groepje plaats op de elektrische boot. Deze vaart heel stil en we zitten comfortabel in de schaduw onder onze luifel. Vanaf de eerste seconde is duidelijk dat onze gids enorm veel kennis heeft over de fauna en flora van het meer en de streek er rond. Hij vertelt het ene boeiende verhaal na het andere en wijst ons op elk klein detail dat we kunnen zien of horen vanop de boot. Hij kent alle vogels in het gebied en tijdens ons boottocht zien we ook net een zeer zeldzaam exemplaar die hij al even niet meer had gezien. Jean-Philippe haalt opgelucht adem dat hij zijn vriend nog eens gespot heeft. Hij vertelt over nog andere zeldzame vogelsoorten die er hun habitat hebben en die je enkel kan horen, maar nooit zien. We maken het stil, maar onze oren zijn jammer genoeg niet zo goed getraind om deze soorten te onderscheiden.

Na nog heel wat verhalen over de geschiedenis van het meer en de merkbare impact van de klimaatopwarming, varen we terug de haven van Nonsard in. Dit had veel langer mogen duren. We twijfelen er niet aan dat onze gids nog uren boeiend kon blijven doorvertellen.

We worden wakker op onze laatste dag in Nonsard, maar we rijden niet rechtstreeks naar België. Op aanraden van gids Jean-Philippe bezoeken we nog enkele typische plekjes in de buurt van het meer voor we weer huiswaarts rijden.

Als eerste bezoeken we het kleine dorpje Hattonchatel.

Het werd ons aangeprezen als één van de mooiste dorpjes van Frankrijk met zeer typische elementen voor de omgeving.

We parkeren in het dorpje aan een bord met wandelingen en volgen de rode route rond het dorpje. Deze is slechts 1km. Zo klein is dit dorp… Met deze route wandel je vooral langs de omwalling en zie je niet zo veel. Dus doorkruisen we het hele dorpje nog eens, dat bleek een beter idee. Het lag er verlaten bij, dus we konden er heel rustig genieten van de prachtige authentieke gebouwen zoals de kerk, het gemeentehuis en het kasteel dat nu een hotel is. We konden jammer genoeg geen kijkje gaan nemen binnen, want het was afgesloten voor een huwelijk.

Als tweede dorpje bezoeken we Vieville-sous-les-cotes.

Vooral de authentieke Lavoir en het kerkje met daarachter het Duitse kerkhof en de wijngaard kunnen ons bekoren. Typisch voor de streek is de boomgaard met fruitbomen, mirabellen op precies te zijn. Die hebben we nog niet geproefd, dus voor we weer richting België rijden, stoppen we nog bij Jardin de Lorraine, een winkeltje met streekproducten om deze typische Mirabellen en haar afgeleiden te proeven. We nemen enkele typische streekproducten mee voor het thuisfront en rijden naar huis, terwijl we genieten van het uitzicht over de zonnebloemvelden.