Wildkamperen? Dat mag hier (niet)!

In België, Nederland en Luxemburg mag je niet wildkamperen. Er zijn wel uitzonderingen op deze regel. Zo mag je wel je tentje opslaan op privédomein of in een bos als de grondbezitter of de boswachter je daarvoor de toestemming geeft. Via het platform Welcome to My Garden – Couchsurfing maar dan voor kampeerders – kan je contact opnemen met hosts die een plek voorzien in de tuin voor ‘wildkampeerders’.

Een andere mogelijkheid in België is het bivakkamperen. Een bivakplaats is een kleine kampeerplek, die alleen bereikbaar is met de fiets of te voet en met beperkte voorzieningen als een waterput, een vuurplek of een composttoilet. Helaas: die voorzieningen zijn zeker niet overal aanwezig. Iedereen mag gratis kamperen op een bivakplaats, maar je moet je wel op voorhand registreren en je mag maar één nacht blijven. Bovendien is het de bedoeling dat je alles opruimt volgens het ‘leave no trace’-principe. 

Meer informatie via welcometomygarden.org en bivakzone.be.

In de Baltische staten is wildkamperen toegestaan. En ook in Scandinavische landen als Finland, Noorwegen en Zweden mag je wildkamperen. In Scandinavië hebben ze met het allemansrecht een mooie naam voor het ‘recht op zwerven’. Het allemansrecht is zelfs in de Zweedse grondwet opgenomen en houdt in dat je op andermans privédomein mag kamperen, zolang je op ten minste 150 meter van een woning je tent opslaat of je kampeervoertuig parkeert. Je mag er ook maar één nacht verblijven, anders heb je toestemming nodig van de eigenaar. En je toont uiteraard respect voor je medemens en de natuur… In natuurgebieden gelden vaak strengere regels. Daar ben je meestal aangewezen op campings aan de rand van het gebied om te overnachten. Ook op de Zweedse Aland-eilanden geldt het allemansrecht niet. In IJsland mag je vrij kamperen in onbewoond gebied. Daar gelden dan weer strengere regels voor kamperen in woongebied. 

Zuid-Europese landen kennen vaak een warme verwelkomende cultuur. Italië, Spanje en Portugal zijn ook populaire kampeerbestemmingen. Toch mag je er niet altijd en overal wildkamperen. In Italië kan het enkel in bepaalde nationale parken. Daarbuiten is het overal verboden. Ook in Kroatië en Spanje geldt er een algemeen verbod, maar in Catalonië en het Baskenland mag het wel. Ook de Griekse wetgeving verbiedt wildkamperen, maar de autoriteiten handhaven het verbod niet zo streng in regio’s waar weinig toeristen komen. Portugal legaliseerde wildkamperen enkele jaren geleden weer. In principe kan het daar overal, behalve in bepaalde natuurgebieden en in de toeristische kustregio’s. 

De West-Highland Way, The Southern Upland Way, een tocht door de Ierse Wicklow Mountains: ook over het kanaal kan je heerlijk wandelen. Onderweg wildkamperen hoort er dan voor de meesten bij, maar eigenlijk is het quasi overal verboden. Zeker in Engeland en Wales moet je het niet proberen. In Schotland mag het dan weer wel onder bepaalde voorwaarden. Zo mag je niet langer dan één nacht blijven en in nationale parken is het niet toegestaan je tentje op te slaan. Ierland gedoogt wildkamperen meestal ook als je in de natuur verblijft. Dat wil zeggen: een eindje van de weg.