10 gouden tips om te kamperen tussen beren

1. Is je tent waterdicht?

Voor een reis naar Alaska komt alleen een stabiele, waterdichte tent in aanmerking. Langs de kust van de Stille Oceaan valt enorm veel neerslag. Het prachtige regenwoud moet ten slotte ergens vandaan komen…

2. Zit je op de juiste camping?

Wat kan je verwachten van de typische campground in Alaska? Welke voorzieningen zijn er? 

Het dichtst in de buurt van de vertrouwde West-Europese camping komen privé campings. Je vindt ze vooral in de buurt van steden en dorpen. Voor de camper (recreational vehicle of RV) bieden ze meestal een full hook-up, d.w.z. aansluitingen voor drinkwater, stroom en afvalwater. In de regel beschikken ze over warme douches en toiletten met waterspoeling, vaak ook over wifi, wasmachines, een winkel en/of restaurant. Voor een staanplaats betaal je ca. USD 25-40. Eventueel moet nog een toeslag per persoon worden betaald.

In grote delen van Alaska vind je openbare campings. Dit zijn in de regel natuurcampings met een bescheiden comfort, maar meestal heel mooi gelegen, in het bos, aan een rivier of een meer. Een groot aantal ligt bijvoorbeeld binnen de grenzen van een van de vijf Alaska state parks. De campground beschikt meestal over picknicktafels, een vuurplaats met brandhout, een barbecue, een outhouse (poepdoos), drinkwater (uit de handpomp). And that’s it! Sommige campings hebben helemaal geen voorzieningen en zijn kosteloos. Reken voor een staanplaats ca. USD 0-25.

3. Geen tent in een RV park

Een bijzondere vorm van de campground is het RV park. Dit is de Amerikaanse versie van de camperplaats en dus taboe voor tentkampeerders.

4. DIY: zelfregistratie

Bij sommige campings geldt self-registering. Kampeerders vullen een formulier in, dat samen met het gewenste bedrag in een omslag gestopt en in de daarvoor voorziene deposit box wordt gedeponeerd. Een controlestrookje wordt in de auto of aan de paal met je standplaatsnummer aangebracht.

5. Moet je reserveren?

In het hoogseizoen stromen campings in (de buurt van) populaire toeristische gebieden (bijv. Denali National Park) snel vol. Tijdig reserveren is hier de boodschap. Dat geldt ook voor campgrounds in de buurt van zalmrijke wateren. Veel Alaskanen zijn immers fervente zalmvissers. Als vuistregel geldt: hoe dichter de camping bij een visrijke rivier ligt, hoe drukker, vooral tijdens het paaiseizoen van de zalm.

6. Wildkamperen: mag dat?

Je tent (per ongeluk) op privéterrein neerpoten, is geen goed idee. De Alaskanen zijn zeer op hun privacy gesteld en niet alleen fervente vissers, maar ook passionele jagers. Voor je het weet, kijk je in de loop van een geweer… In nationale parken wildkamperen is alleen met toestemming mogelijk. In de buurt van steden (bijv. Anchorage) is het alleen al om veiligheidsredenen af te raden. Daarbuiten geldt als vuistregel dat het in principe overal kan waar het niet uitdrukkelijk is verboden…

7. Wel zo veilig: bear lockers

Neem je in acht voor beren! Beren ruiken voedsel op grote afstand. En het begrip ‘voedsel’ wordt door Bruin & co vrij ruim gedefinieerd: eten en drinken, cosmetica, muggenolie, afval... Alles wat in de verste verte eetbaar ruikt, moet dus achter slot en grendel worden opgeborgen, hetzij in de auto (camper), hetzij in de daarvoor voorziene bear lockers, die op campings in ‘berenland’ standaard aanwezig zijn.

8. Koken in de buurt van beren?

Het is geen goed idee om in ‘berenland’ bij regen gezellig in de apsis van je tent te gaan kokerellen. Geuren blijven veel langer hangen dan je denkt. Koken en eten doe je beter op een gezonde afstand van je tent. Als vuistregel geldt: minstens 100 m.

9. Tentkamperen in de wildernis

In de wildernis ben je te gast in de ‘woonkamer’ van grizzlies en zwarte beren. Vermijd confrontaties met de ‘huisbewoners’ en ga zorgvuldig tewerk bij het kiezen van je kampplaats. Kampeer bij voorkeur in open terrein, waar je beren tijdig kunt zien en horen – en zij jou. Kampeer niet aan een zalmrijke rivier, in de buurt van dierkadavers, van een (beren)pad, excrementen of krabsporen, kortom alles wat wijst op (potentiële) aanwezigheid van beren.

Neem een berenton (bear canister) mee, om proviand en afval ’s nachts op te bergen. De voordelen zijn legio: de plastic ton is breed, rond en glad, zodat Bruin er met zijn tanden of klauwen geen vat op krijgt. Ze is ook vrij licht: een ton van 7 liter weegt 950 gram. Én je kunt ze als stoel gebruiken. Een berenton is zelfs verplicht bij tochten in nationale parken, waar je deze ook kunt huren in nationale parkcentra. Wie meerdere tochten plant of ook buiten de nationale parken onderweg is, koopt er eentje in een buitensportwinkel (bijv. REI, vanaf ca. USD 80).

Neem op je tocht ook berenspray (bear spray) mee. Dat is een bijzonder geconcentreerde pepper spray, verkrijgbaar bijv. bij REI (vanaf USD 48). Berenklokjes zijn daarentegen vrij nutteloos. Niet gebruikte berenspray moet je nadien wel in Alaska achterlaten (transport in het vliegtuig is verboden!).

Slaap niet onder de blote hemel! Een beer zou je wel eens met een hapklaar kadaver kunnen verwisselen. Hou het kamp geurvrij! Begraaf geen afval – beren ruiken het toch! En ga ook niet slapen in de kledij waarin je net een hartige maaltijd hebt bereid. Als vuistregel geldt de ‘bear-muda triangle’ (beer-muda driehoek), d.w.z. kamp, kookplaats en berenton vormen een driehoek met minimum 100 meter lange zijden.

10. Passeer in een outdoorwinkel

Je vindt letterlijk alles voor een kampeerreis in Alaska in de buitensportwinkels van de Amerikaanse keten REI. Hier krijg je bijvoorbeeld niet alleen tenten, rugzakken of slaapzakken, maar ook een berenton en -spray. Er is bijvoorbeeld een filiaal van REI in Anchorage:

REI Anchorage, 500 E Northern Lights Boulevard, AK 99503 Anchorage,

rei.com