Alles wat je wil weten over Badische wijn
Vergeet de Duitse pils, vergeet de Moezelwijnen: ook in Baden-Württemberg kan je genieten van bijzondere Duitse wijnen. Spring op je fiets en rij langs de Badische Weinstraße, trap over de Weinradweg, en je passeert langs de mooiste wijndomeinen.
Lees de volledige reportage in onze digitale Pasar Fietsen Special Reizen.
- Fietsen
Badische wijnen ? Wij kenden ze nog niet. Dus gaan we eerst proeven in de Alte Wache, een wijnbar én vinotheek in Freiburg. Sommelier Eva Beenenga beheert er 70 wijnen van 35 wijnbouwers. Je mag proeven voor je koopt. ‘De duurdere wijnen helaas niet, tenzij vanaf twee personen en voor een klein bedrag.’ De vinotheek hanteert een handig kleurensysteem met kwaliteiten van de wijn. ‘Een indeling in categorieën is te ingewikkeld als je niet echt een wijnkenner bent.’
Badische wijnen zijn minder bekend dan de Rijnlandse en de Moezelwijnen, ‘maar uniek dankzij de druiven die wassen op vulkanische bodem, onder meer zonneschijn en hogere temperaturen. Er zijn hier toch zo’n 16.000 ha wijngaarden.’ Vroeger waren de lokale wijnen vooral bestemd voor eigen gebruik, nu gebeurt er meer marketing en zijn ze in heel Duitsland te koop, uitzonderlijk ook in het buitenland met bijvoorbeeld één leverancier in België.
De klimaatverandering is ook hier voelbaar: ‘Vroeger was de verhouding 30 procent rood - 70 procent wit, nu is dat 40-60. De riesling vermindert, de burgunder (bourgogne) neemt toe. We hebben zelfs Badische nebbiolo (Italiaanse pinot). Buitenlandse bezoekers zijn vaak verrast: ze denken Franse wijn te drinken.’ De Alte Wache heeft ook iets speciaals voor warme zomerdagen: de Kalte Sofie is een frisse, fruitige bevroren witte wijn, als een slush. Met de winterse variant Winter Marie, een gluhwein.
We proeven van enkele wijnen in enorme glazen, om de aroma’s goed te kunnen ruiken. Een witte gutedel (chasselas blanc) om te beginnen, dan een spätburgunder rosé: ‘Geliefd in de zomer, de diva onder de rodewijndruiven, want ze verdraagt geen regen. De Kaiserstuhl, een laaggebergte tussen de Vogezen en het Zwarte Woud, is daarvoor zeer geschikt: het is de warmste plek van Duitsland.’ De rode spätburgunder is allerminst zwaar, niet gecompliceerd en ook zeer geliefd.
In Gengenbach proeven we in de Weinmanufaktur van een droge sekt Von Löwenberg, genoemd naar een uitgestorven adellijk geslacht, op basis van grauburgunder. Omdat de riesling almaar meer plaats moet ruimen en zelfs al tot in Zweden wijn geproduceerd wordt, experimenteren de lokale wijnboeren met andere druifsoorten en zelfs ‘vegetarische wijnen’ (zonder gelatine, die de wijn helderder maakt). Al zijn de Duitsers niet erg vegan. Op de menukaart van de restaurants die wij aandoen, vind je amper een vegetarisch gerecht.
Wijn past ook wel bij de Bader: deze Zuidwest-Duitsers zijn losser, rustiger, gemoedelijker, ‘Franser’ dan de ijverige Schwaber, hun buren. De streek is heel landelijk gebleven vanwege een gebrek aan industrie, de keuken is eerder Oostenrijks: veel gebakken aardappelen, varkensvlees, pannenkoeken… en vooral grote porties. Door te spoelen met wijn!
deel Artikel
