Ik ga kamperen en ik neem mee... een regenkilt

Na eerdere tochten door onder mee Schotland en Noorwegen stapte Arne Lannoo, een leraar in de lagere school uit Oostende, in de zomer van 2022 de GR5, een van de meest mythische Europese langeafstandspaden. “Ik wilde altijd al een langere wandeling ondernemen. Dan kom je snel uit bij de usual suspects in de VS, zoals Pacific Crest Trail of Appalachian Trail, maar ik zag het niet zitten om vijf of zes maanden zo ver van huis te zijn. In de Vogezen kwam ik op een druilerige dag ooit iemand tegen die me vroeg of ik onderweg was naar Nice. Hij vertelde me over de GR5, die van de Noordzee naar de Middellandse Zee loopt. Ik vond dat meteen een waanzinnig idee.”

Kamperen op de GR5

Arne: “Het grote verschil met pakweg de Pacific Crest Trail is dat je op de GR5 veel meer in de beschaving vertoeft. Dat vraagt extra voorbereiding. Zeker tijdens het eerste gedeelte, tot aan de voet van de Vogezen, moet je vooraf plannen waar je kampeert. In België, Nederland en Luxemburg is bivakkeren officieel niet toegelaten. In Frankrijk mag het wel. In de Alpen, bijvoorbeeld, kan je gerust om vier uur beginnen uitkijken naar een mooi plekje.”

Ik kampeer op de GR5 en ik neem mee...

Tent: MSR Hubba NX

Arne: “Ik gebruik de tenten van MSR al ruim tien jaar. In onherbergzame omstandigheden - zowel qua weer als terrein - laten ze me nooit in de steek. Je moet ook geen kernfysica gestudeerd hebben om de tent op te zetten. Ze zet zichzelf op, zelfs als je je helemaal versleten hebt gewandeld. Binnen voel ik me prima op m’n gemak, het was elke avond thuiskomen. Ik sliep beter in de tent dan in een hotelkamer. (lacht) Ook een enorm voordeel: je kan ervoor kiezen om enkel de binnenkant op te zetten. Ik wandelde door enkele hittegolven, dus dat was welgekomen. Fijn om ‘s avonds sterren te kijken.”

Fleece: Macpac Nitro

Arne: “Deze fleece gebruikt Polartec Alpha, een technologie ontwikkeld door het Amerikaanse leger. Door het open weefsel - allemaal losse stukjes fleece met ruimte ertussen - weegt de trui slechts de helft van een gewone fleece. Ook qua volume is er veel verschil. Weinig ruimte, minimalistisch: ideaal voor langeafstandspaden. Vooraf dacht ik: die gaat na 20 dagen de vuilbak in, hij voelde niet stevig aan. Maar ik heb ‘m 80 dagen quasi dagelijks gebruikt. Het enige nadeel: de wind gaat er los door. Dat is sowieso het geval bij fleeces, maar zeker bij deze. Daarom combineerde ik zo nodig met een windjasje. Dit merk is enkel via import te verkrijgen, maar andere fabrikanten gebruiken dezelfde stof en technologie.”

Regenkilt: Erskine Skirt

Arne: “Deze is gemaakt door Craig, een Schotse vriend. Mijn eerste vereiste tijdens een wandeling: materiaal moet gemakkelijk zijn. Liever iets zwaarder dan onpraktisch. Bij deze kilt is dat ook zo. Wie gaat wandelen in Europa, kan niet zonder regenbroek. Maar een regenbroek heeft best veel nadelen: vrij zwaar, je moet hem over je schoenen trekken of, in het slechtste geval, je schoenen uitdoen. Dan is een regenkilt veel praktischer: je kan ‘m desnoods al wandelend aandoen. En vooral, je geraakt er nooit oververhit door. Een regenbroek in de zomer, dat is soms een sauna down there. Bovendien is een multifunctioneel: ik gebruikte de kilt eveneens als grondzeil voor de tent of tijdens pauzes. Het enige vervelende, is dat het er lullig uitzien. Maar daar zet je je snel over.” (lacht)

Bekijk de volledige inpaklijst van Arne en een uitgebreide recensie van zijn materiaal. Volg op Instagram de zijn (wandel)avonturen.

Ben je zelf een kamperende materiaalfreak en wil je daarover graag iets vertellen? Mail ons op tompeeters86 at hotmail.com!