Even aaien?
Severine (51) en Balou zijn niet zo maar een baasje en haar hond. Balou is een aaidier. Samen bezoeken ze centra voor daklozen en dat bezoek heeft telkens opnieuw een positief effect op de bewoners én op Balou.
Heb je altijd al een liefde voor dieren gehad?
Severine: ‘Ik ben opgegroeid met dieren en heb nooit anders geweten. Zelf had ik ook altijd huisdieren. Balou, onze lieve Berner Senner, is daar eentje van. Ik werkte vroeger voltijds maar ben sinds een paar jaar chronisch pijnpatiënte. Balou is altijd bij mij. Op dagen dat het goed gaat, gaat ze mee op stap en zelfs mee op reis. Op dagen dat ik te veel last heb, komt ze bij me liggen en wijkt niet van mijn zijde. Balou is een echte knuffelhond, ze geniet er zelf net zo veel van als ik. En precies dát wilde ik niet alleen voor mezelf houden. Ze heeft zo veel te bieden en dus ging ik op zoek om samen met Balou iets te kunnen betekenen voor anderen. Om mijn stukje opnieuw te kunnen bijdragen aan onze maatschappij.’
Je hond willen inzetten voor anderen: hoe gaat dat?
Severine: ‘Toevallig las ik een artikel over AAP vzw en dat was een schot in de roos. Ik nam contact op en Balou en ikzelf gingen samen op ‘sollicitatie’. Joke Decru werkt grondig: allereerst kijken ze of de hond zijn/haar hartje sneller gaat slaan bij het uitoefenen van een zeer aaibare job. Daarnaast kijken ze ook of de hond om kan gaan met de specifieke context en of er gepast gedrag aanwezig is. Je moet als baasje de kwaliteiten en valkuilen van je hond kennen. We kregen allebei een opleiding, zowel mijn hond als ik. Je stapt niet zomaar een woonzorg- of ander centrum binnen met je hond om haar te laten aaien; er gaat heel wat aan vooraf. Bovendien staat het welzijn van het dier voorop: als het haar na een uurtje te veel wordt, of als ze een periode rust nodig heeft, dan geven we haar dat ook. De bewoners weten dat en respecteren dat. Meer nog: ze zijn gek op Balou en willen alleen het beste voor haar.’
Jullie bezoeken een ongewoon publiek; daklozen hebben vaak een hele geschiedenis.
Severine: ‘Mijn publiek is misschien wat bijzonder: samen met Balou ga ik zo’n twee keer per maand langs in opvangcentra voor daklozen. Daar ontmoeten we in de koffieruimte mensen met soms een zware, meestal een complexe problematiek. Maar voor Balou zijn ze als alle andere mensen: ze heeft geen oordeel, ze is enthousiast, kwispelt, laat zich knuffelen, speelt soms met hen. Ik merk hoeveel deugd het de bewoners doet. Ze zijn soms moeilijk uit hun studio te lokken, maar voor Balou komen de meesten graag in beweging. Ze kijken uit naar haar komst en de sfeer is meestal opperbest tegen dat we naar huis gaan. Deze mensen hebben een rugzakje en daar gaan ze gebukt onder. Het contact met Balou haalt hen uit hun negatieve spiraal. Het is duidelijk dat het een positief effect heeft op zowel de bewoners als op Balou zelf. Er heerst haast een competitie: aan wie zijn voeten wil Balou vandaag liggen? (lacht). Onvoorstelbaar wat zo’n ontwapenend dier kan teweegbrengen. Ik doe dit nu twee jaar en hoop het nog lang te mogen ervaren.’
Balou is meer dan een knuffeldier
Severine: ‘Ze heeft een heel mooi karakter. Meestal weet ze een straat van tevoren al dat we gaan arriveren en gaat ze rechtop zitten in de auto. Ik denk dat het net die onvoorwaardelijkheid is die deze ontmoetingen zo waardevol maakt. Balou oordeelt niet. Ze strooit gewoon met liefde, met haar vrolijke karakter. Wanneer ze bij je is, voel je je geliefd, gehoord, gezien. Je bent iemand die de moeite waard is, een gevoel dat de bewoners van deze centra vaak ergens op straat hebben achtergelaten en op dat moment toch weer ervaren. Zelf probeer ik er ook echt te zijn, om te luisteren en begrip op te brengen. Sommige mensen kennen we al vrij goed en we zijn zelf ook blij wanneer we hen terugzien. We kijken al uit naar onze volgende afspraak!’
Wat doet AAP VZW?
AAP vzw brengt mensen en dieren samen, en dat contact heeft haast altijd een positieve impact. Zo gaan er dieren op bezoek in bijvoorbeeld woonzorgcentra en therapeutische centra.