GETEST. Etrusco CV 600 DB Plus: Op vakantie met een knappe Italiaan

Als we de parking in het Duitse Leutkirch opdraaien, staat onze Etrusco braaf op ons te wachten. Van medewerker Ingo krijgen we een rondleiding. ‘Niks ingewikkelds. Zoals je ziet, wijst het zichzelf allemaal uit’, zegt hij. En dat klopt, het ziet eruit zoals je zou verwachten van een compacte camper. Dit exemplaar is gloednieuw, er staan welgeteld 10 kilometers op de teller. We voelen ons vereerd dat wij de gelukkigen zijn die deze blinkende pasgeborene mogen meenemen op zijn maiden voyage. Stiekem vinden we het bovendien wel cool dat we de komende week met een Italiaanse nummerplaat zullen rondrijden. 

Twee landen zullen we deze Etrusco laten zien: Zwitserland en Liechtenstein (ja, dat is wel degelijk een land, al heeft het maar 40.000 inwoners). Je kan het als camper slechter treffen voor je eerste reisje... We zetten koers naar de Bodensee en zullen van daaruit in relatief korte etappes verder trekken naar het oosten van Zwitserland en daarna naar Liechtenstein. 

In het dorpscentrum van Leutkirch stoppen we eerst om boodschappen voor onze tocht in te slaan. We moeten tenslotte de camperkoelkast testen op handigheid en koelvermogen en Duitsland is minder prijzig dan de buurlanden waar we naartoe trekken. Een eerste voordeel van deze slanke campervan valt op: je kan hem zonder het minste gedoe parkeren bij een supermarkt. 

En dan zijn we echt vertrokken, met een goedgevulde koelkast én benzinetank. Op het rijcomfort is niets aan te merken; deze camper ligt solide op de weg en is makkelijk te besturen. Buiten de plaatsing van de versnellingsbak en de handrem is het niet zo anders dan de personenwagen waar we in het dagelijks leven mee rondrijden. Dat is met grotere campertypes wel zo, dus zowel op de weg als bij het parkeren bewijst de compacte vorm van deze Etrusco zijn waarde. De achteruitkijkcamera is trouwens ook heel handig bij het manouvreren.

Leuk is ook de skyview, merken we, waardoor er zelfs in de herfst veel licht in de rijcabine valt. Dat is fijn bij het rijden, maar ook als we in de weer zijn in het keukentje. Het compenseert ook het beperkte ruimtegevoel van een gestroomlijnde camper als deze. 

Voor onze eerste nacht zetten we ons op een ruime camperplaats die grenst aan een weide met koeien. Ronduit fantastisch om zo losjes in het gras te staan, met uitzicht op de omringende bergen. Er zijn op het domein faciliteiten als stroom voorhanden, maar onze batterij is opgeladen en klaart de klus zelf. En dat zal ze blijven doen: uiteindelijk hoeven we op een week tijd geen enkele keer stroom te nemen. Off the grid plezier van de bovenste plank, noemen wij dat.

In deze grazige setting is het tijd om de keuken aan een nader onderzoek te onderwerpen. Onze boodschappen komen alvast heelhuids en perfect gekoeld uit de ijskast, inclusief de fles biologische wijn uit de regio. Het werkvlak is beperkt maar voldoende voor een eenvoudige maaltijd, en dat is uiteindelijk wat je het liefst eet tijdens een roadtrip. Zo weinig mogelijk gedoe, zoveel mogelijk avontuur en vrijheid. Voor kampeervoedsel volstaat het gasfornuis met twee pitjes dus ruimschoots.

Van de keuken verfschuift de actie richting badkamer en vervolgens het slaapgedeelte. Het badkamertje is minimaal maar, zoals steeds bij een campervan, is het sowieso al een luxe om je eigen toilet op minder dan een halve meter naast je bed te hebben. Handig als je niet op een camping staat en zeker ook wanneer dat glas wijn je midden in de nacht tot een plasje noopt… Het toilet schuift handig opzij wanneer je het niet nodig hebt, wat ruimte geeft om je tanden te poetsen. De eerste keer dat we dat doen, is het even zoeken naar het lampje. Dat blijkt vrij laag geplaatst, maar doet z’n werk zoals het hoort.

Het bed is 1,58 meter breed. Thuis slapen we beiden in een veel breder bed, maar ja, daar hebben we dan weer geen uitzicht op koeien en bergen. Om de beperkte ruimte goed te benutten, besluiten we geschrankt te slapen. Dat lukt, ook voor deze reporter die een notoir slecht slaper is. Onze matras is van uitstekende kwaliteit en wat ook opvalt zijn de goed ontworpen lampjes aan weerszijden boven het bed. Die kan je draaien in alle richtingen en ze kunnen zelfs van de rail gehaald worden. Voor extra sfeer hebben we zelf nog een oplaadbaar lampje meegebracht. De camperbelichting is praktisch, maar blinkt niet uit in warmte. 

Alle ramen laten zich perfect verduisteren, ook de skyview. Dat gaat met een origami-achtig vouwsysteem dat vooral bij de zijramen in het rijgedeelte een beetje fragiel lijkt. De vouwschermen klikken in elkaar bij de voorruit en zorgen zo voor een goed verduisterde ruimte. Ook dankbaar zijn we voor het muggengaas bij de ramen achteraan, waardoor je in elk seizoen met open ramen kan eten en slapen. 

Met de camper op stap in oktober? Dat betekent ook dat je af en toe verwarming kan gebruiken. Niet dat we koukleumen zijn… Maar we slapen graag met het raam open, want je zou wel gek zijn om ’s nachts niet die heerlijke Zwitserse lucht te willen inademen. Dat heeft natuurlijk wel als gevolg dat de temperatuur tegen de ochtend flink gezakt is. Het afscheid van die warme pyjama lukt beter als de camper een beetje opgewarmd is, en dat doet hij zonder dralen. De blazers zetten hun beste beentje voor en op zo’n tien minuten is het binnenklimaat zo aangenaam dat we met plezier onder de dekens vandaan komen.

De zachte wit- en grijstinten creëren een rustige sfeer, als een neutraal canvas waartegen je persoonlijke spullen aangenaam contrasteren. Persoonlijkheid en sfeer breng je dus zelf mee, deze praktische Italiaan zorgt voor al de rest. Er is gelukkig ook voldoende bergruimte voorzien, waardoor je de kleine ruimte overzichtelijk en netjes kan houden.  

Met een basis van Fiat pakt deze Etrusco uit met een onberispelijk Italiaans voorkomen. De combinatie van mat zwart en metaalgrijs heeft klasse.