Knappe knooppunten

In het zuiden van Antwerpen, verscholen tussen de stedelijke reuzen, ligt een verborgen schat aan biodiversiteit: de Hobokense Polder. In deze ferme brok natuur kan je  ontsnappen aan de drukte van de nabijgelegen stad. Ooit dreigde het polderlandschap te verstikken onder industrie en verstedelijking. Gelukkig kreeg de natuur hier opnieuw vrij spel en ontstond er een waardevol natuurgebied, dat mettertijd nóg authentieker zal worden. 

Vandaag is de Hobokense polder een gebied waar je op adem kan komen vlak bij de stad. Ondanks de ongunstige voortekenen - de nabijheid van drukke wegen en industrie - ontpopte de Hobokense Polder zich tot één van mijn favorieten. De landschappelijke variatie, de natuurlijke rijkdom en de ontmoeting met grote grazers werkten moeiteloos de negatieve kantjes weg. De route is overwegend onverhard, op enkele gekasseide wandelpaden na. Een ode aan de polders van weleer! 

Zin in een bosbad? Het Hallerbos, in de groene rand rond Brussel, is the place to be. De Reebokwandeling langs verschillende bostypes heeft geen vlonderpaden of andere attributen nodig om te verleiden. De route charmeert door haar onverharde paden en wisselende reliëfs. Dit is boswandelen in de puurste vorm.

Het Hallerbos kreeg het zwaar te verduren tijdens WOI, maar later werd een groot deel van het bos opnieuw aangelegd. Hoge kathedraalbomen, zoals de opvallende sequoia, zorgen vandaag voor fijne schaduwplekjes. In het voorjaar bloeien de boshyacinten hier in overvloed, nu bereidt het bos zich subtiel voor op de herfst.

De Reebokwandeling is een knooppuntenwandeling, maar ze is niet bewegwijzerd op het terrein. Op de geasfalteerde aanlooproute na wandel je langs onverharde (hier en daar begrinte) bospaden. 

In de herfst van 2022 belandde ik in het Pajottenland en raakte ik gecharmeerd door het kleine Berchembos. Een week later maakte ik de sprong naar de grote broer van dit reliëfrijke bronbosje: het Neigembos. Een knooppuntenwandeling bracht me via holle wegen en gekasseide baantjes langs een imposant oerbos en enkele van de ‘dorpste’ Ninoofse dorpjes. 

Het Neigembos is, net als het Hallerbos, een restant van het grote Kolenwoud dat ooit zowat heel Midden-België besloeg. In het gemengde eiken- en beukenbos vind je,

hoogteverschillen van 20 tot 90 meter boven de zeespiegel door de ligging op getuigenheuvels. Ook komen hier uitzonderlijk goed bewaarde erosiegeulen uit de laatste ijstijd voor. Ze zorgen voor unieke biotopen met zeldzame planten en dieren. 

De wandeling bestaat uit twee lussen die samenkomen aan de kapel van Bevingen. Op de eerste lus maak je kennis met het glooiende Neigembos, waar de natuur vrijwel spontaan mag evolueren. Het is geen dichtbegroeid woud, maar de heuvels en bijhorende holle wegen zorgen wel voor een gezellige sfeer. Hier en daar worden je kuitspieren stevig aangesproken. Het tweede deel van de route bevindt zich grotendeels aan de andere kant van de Ninoofse steenweg. Denk: gekasseide baantjes, pittoreske veldwegels, knusse buurtpaden... Op dit stuk van de wandeling passeer je ook langs de lieflijkste Ninoofse deelgemeente: Lieferinge. 

Het diep ingesneden Berchembos vond ik geweldig mooi en ook het Neigembos kon mijn verwachtingen moeiteloos inlossen. Er was dat ene stukje aan de overkant van de steenweg waardoor ik even sceptisch werd, maar het mooie kerkje in Lieferinge en de finish aan de kapel van Bevingen namen die twijfel zo weer weg. 

Al zó lang wilde ik mijn wandelbenen eens strekken in het Vlaams-Brabantse Holsbeek en met de Broekemwandeling scoorde ik meteen een prijsbeest. Een middeleeuwse donjon, een oude watermolen en een hellingbos met vlonderpad: er valt veel te zeggen voor deze prachtige knooppuntenwandeling!

Met hun glooiende heuvels, weelderige groene velden en kronkelende waterwegen leveren de Hagelandse Heuvels een visueel spektakel op dat rechtstreeks uit een schilderij lijkt te komen. De Broekemwandeling start aan het kasteel van Horst, een architecturaal juweel dat een tijdloos symbool is van middeleeuwse macht en aristocratie. 

De route zet zich vervolgens voort via de eeuwenoude Gempemolen naar het Troostembergbos, op de flanken van de Bensberg. De wandelpaden door het bos voeren langs prachtige hellingen, waar oude beuken majestueus oprijzen en een betoverende sfeer creëren. Kleurrijke vogelhuisjes leuken hier en daar de bomen op. Kinderen komen aan hun trekken op de speelweide; viervoeters kunnen ravotten in de hondenlosloopzone. Op het laatste luik van de wandeling maken slingerende plattelandsstraatjes je bijna jaloers op de mensen die er wonen. Na al die (natuur)pracht eindig je tenslotte aan de vijvers op het kasteeldomein.