Prachtige projecten en boeiende mensen om de hoek

Je bent erg actief op lokaal niveau, wat doe je zoal? 

Ineke: ‘Toen we ons huis kochten, zei de verkoper: “Dit is een superbetrokken straat, en ik zou willen dat jullie dat mee verderzetten.” Die uitspraak was op mijn lijf geschreven. Al snel nam ik een heel actieve rol op bij de straatfeesten en zette ik ook een straatbibliotheek voor de gevel. In het buurtschooltje van mijn kinderen richtte ik een huiswerkklasje in waar (kansarme) kinderen uit de buurt na de schooluren tweemaal per week geholpen konden worden. 

Een straat verder groeide er intussen ook een coöperatief cultureel buurtproject: De Theatergarage. Daar steek ik ook heel wat tijd in, samen met veel andere vrijwilligers uit de buurt. In het opgeknapte oude pand worden voorstellingen gegeven, maar tegelijk is het een buurthuis waar je bijvoorbeeld yoga kan volgen. Tot slot zet ik me nog in voor een kunstenaarscollectief, dat onder andere ook installaties creëert samen met buurtbewoners. En mijn kinderen? Die gaan overal mee naartoe.’

Wat betekenen die initiatieven voor de buurt? 

‘Door al die verschillende projecten op een kleine oppervlakte zie je hoe de buurt openbloeit en steeds meer aan elkaar hangt. Dankzij de straatfeesten kennen alle buren elkaar. Intussen zijn schuttingen weggehaald tussen verschillende tuinen en lopen ook de kinderen bij elkaar in en uit. Aan de toog van De Theatergarage ontmoeten we de hele wijk. Heel wat artiesten uit de buurt geven hun try-out bij ons, en staan na de voorstelling gewoon mee aan de toog. Dat geeft een leuke dynamiek met het publiek en het zorgt ook voor betaalbare cultuur van niveau, op wandelafstand. De kinderen kunnen nu te voet naar onze schoolvoorstellingen komen en hoeven niet meer met tram of bus naar een theaterzaal in de stad. In onze wijk woont een mix van leeftijden en culturen en dat is echt een verrijking. Opvoedingstips, recepten, boormachines, een ei van de kippen... alles wordt met liefde gedeeld. We lijken wel een klein dorpje midden in de stad en er valt voor iedereen wat te beleven, of je nu graag feest of eerder van het rustige type bent.’

Welke voldoening geeft die tijdsbesteding in de buurt jou? 

‘Je hoeft helemaal niet ver te gaan om prachtige projecten of boeiende mensen te ontmoeten. Het lelijke pleintje aan de buurtschool, waar ook wat drugsoverlast was, pakten we samen aan. De tekenacademie maakte schilderingen met de buurtkinderen, de schoolkinderen poetsten het pleintje en de buurtbewoners tekenden de aanleg van het vernieuwde plein. Nu is het een buurtplek geworden waar iedereen welkom is. 

Van mensen samenbrengen krijg ik energie. Met corona is onze buurt nog warmer geworden. We hebben een WhatsApp-groepje waarin we elkaar op elk moment van de dag om hulp kunnen vragen, of gewoon even laten weten dat we op de stoep zitten. Wie ook zin heeft, kan dan aansluiten voor een aperitiefje. Ja, soms hol ik mezelf voorbij, maar ik geniet enorm van het samen-leven. Eerlijk? Het liefst van al zit ik nog gewoon buiten op een stoeltje op de stoep temidden van mijn fijne buren.’